difettare
— 277 —
diffidato
  diritti, ocuvanje prava, obrana prava; —del paese, obrana zem-lje; mezzo di —, sredstvo za obranu; a — di, na obranu od; (mil.) difese, obrana (sveukup-nost utvrdà, koje sluze za obranu).
difettare (difètto), v. n. ne do-stati, ne dostajati, oskudijevati. difettivo, ag. (gram.) nepotpun, koji nema sve oblike; (difettoso) nepotpun, nesavrsen, po-gresan.
difètto, m. (imperfezione) mana, nesavrSenstvo. grijeska, porok; (insufficènza) nedostatak, nesta-sica; (penuria) oskudica; (nelle gèmme) pjega, mrlja; (nel diamante) mrlia; per — di danaro, zbog nestaSice novea; far —, nemati, ne dostajati cega, difettosità, f. mana, nedostatak, nesavrSenstvo, grijeska, pórok. difettoso, ag. pogreSan, manjkav, nepotpun, nesavràen; (per rottura) krnj, krnjast; è — di corpo, ima tjelesnih mana. diffalco (-chi), m. V. defalcazione, diffatta, f. nedostatak, nemanje;
 grijeska, pogreska. diffamare, v. a. panjkati, kleve-tat.i, obarati glas, iznositi po-grdne stvari o nekome, ozlo-glasiti.
diffamatore, m. (=trice, f.) opadac, klevetnik, panjkalo. diffamatòrio (-òri), ag. klevetnif-ki, ruian, pogrdan. diffamazione, f. opàdanje, ogova-ranje, klevetanje, potvaranje, panjkanje. differènte, ag. razliian, drukCiji, raznolik, razlicit. differèntemente, av. drukfije, raz-licno, inace. differènza, f. razlika, razlicitost, razlicnost; (conflitto) spor, su-kob; — di conto, neslaganje, ne-podudaranje raiuna, razlika u racunu; — sul valore della moneta, razlika u vrijednosti novea; a — di, protivno, prema;
 —	in più, visak; — in meno, manjak.
differenziale, ag. (mat.) diferen-cijski; quantità —, neizmjerno malena kolicina; càlcolo —, ra-cunanje te koliiine.
differcnzi=are (differènzio, -zi), v. a. razlikovati, istaci, obiljeziti razliku; (mat.) traziti diferen-cijsku kolicinu. || =arsi, v. r. razlikovati se; — nell’ opinione, ne slagati se. biti drugog mis-ljenja.
differìbile, ag. koji se moze od-goditi, odioziti, differimento, m. odlaganje, odga-danje.
differire (differisco, -sci; perf. differii), v. n. razlikovati se, biti razlièan; otegnuti, otezati. || v. a. (ad altro tèmpo) odgoditi, od-gadati, odioziti; — di giorno in giorno, odioziti s dana na dan; quello che si differisce non è perduto, odlozeno nije izgub-Ijeno.
difettismo, m. (neol.) defetizam (miSljenje i politika onih, koji nisu vjerovali u pobjedu u svjetskom ratu 1914-1918, no su traini da se zakljufi mir). difettista (-sti), m. (neol.) defetist, pristalica zakljucenja mira pri-je pobjede. ¡| ag. koji se odnosi na defetizam, defetisticki. diffìcile, ag. tezak, mucan, trudan; (d’indole) uporan, jogunast, tvr-doglav; tempi -i, zia vremena; persona —, èudak, tesko razum-ljiv, nejasan; stile —, nejasan stil; il più — è di persuaderlo, najteze ga je uvjeriti. difficilmente, av. tesko, mueno, jedva.
difficoltà e (pop.) difficultà, f.
  teskoca, tegoba; poteskoca; (impedimento) zapreka; far—, sme-tati, prigovarati; qui stà la —-, u _tom grmu lezi zec. difficoltare e (pop.) difficultare (difficolto), v. a. otegotiti, ote-gocivati, oteScati. difficoltoso e (pop.) difficultoso, ag. (di còsa) tezak, mucan, trudan; (di pers.) nezgodan, koji pravi teiskoée. diffida, f. pozivanje (na red, da se kaze nesto, na predaju); (leg.) poziv (pismeni); (di locazione) otpovjed, otkaz. diffidare (diffido), v. n ne povje-ravati, nemati vjere, cuvati se.
  Il	v. a. (leg.) pozivati; (di locazione) otkazati. otpovijediti. diffidato, p. p. e ag. (leg.) otka-zan; objavljen, obznanjen (sud-