pontificale
— 747 —
porcèllo
pontificale, ag. prvosveceniéki; pa-pinski; biskupski, episkopski. pontificare (pontifico, -chi), v. n. (di papa, véscovo) pontificirati ; (gr.-or.) iinodejstvovati. pontificato, m. V. ponteficato. pontifìcio (-ci, -ce, -eie), ag. pa-pinski; i -i, papinski vojnici; Stato —, stara papinska drzava, danas: Città di Vaticano, Vati-kanski grad. pontile, m. drveni mostic (za pri-jelaz u ladu). pònto, to. (lat.) more, pontonière, to. (mil.) pontonir. ponzamento, to. (p. u.) dugi napo-ri, bolovi od napora. ponzare (ponzo), v. n. Ciniti napo-re (osobito kad se ide na strami).
pòpe, m. (pravoslavni) sveStenik, pop.
pòplite, to. (anat.) mjesto pod ko-ljenom, pregibaio, popolàccio (-ci), to. e popolàglia, f.
(spreg.) puk, prost narod; rita. popolamento, to. naseljavanje; na-seljenost; punjenje ribnjaka ri-bicama; pacenje stoke, zivine; (fig.) zasadivanje. popolano, m. puéanin; gradanin;
  zupljanin. popolare (pòpolo), v. a. napufiti, naseliti, naseljavati. || =arsi, v. r. napuciti se, umnozati se; render —, popularizirati. popolareggiare (popolaréggio, -gi), v. n. (lett.) oponasati narod. popolaresco (-chi), ag. (spreg.) na-rodni, pucki; omiljen, cuven, na glasu; za narod (spis), koristan za narod.
Popolarità, /. narodna Ijubav, na-klonost, popularitet; omiljenost narodu.
Popolarizzare, v. a. giriti, rastu-riti u narod, popularizirati; omi-liti narodu; il popolarizzare, si-renje, rasturenje u narod, popu-lariziranje.
Popolarmente, av. prostonarodno. Popolato, ag. gusto naseljen, na-PuSen.
Popolazione, f. stanovnistvo, ljud-stvo (jedne zemlje); narod, pu-canstvo, ziteljstvo; — campestre, seoskj narod, seosko pucanstvo, seljagtvo; aumento della —, gu-stoca pucanstva; diminuizione della —, opadanje pucanstva.
popolino, to. dim. (spreg.) prosti narod.
pòpolo, to. puk, narod; stanovnistvo; prosti svijet, narod, puk; (coll.) puCanstvo; il — basso, ni-zi slojevi naroda, prostaci; la fèccia del —, olos, izmet; il — di Dio, Jevreji; il — re, Rimlja-ni (stari); governo a —, narodna pucka vlada. || Sinòn.: plèbe, gènte, nazione, popoloso, ag. V. popolato, popone, to. (bot.) dinja, milun, ca-trun; — d’ acqua (cocòmero) lu-benica; (pop.) zvekan, smokljan; (fig.) neukusna grba. poppa, f. sisa, dojka; prsi, grudi. poppa, f. (mar.) krma; avere il vènto in —•, imati vjetar u kr-mu; (fig.) imati sve pri ruci, pioviti punim jedrima. poppamillèsimi, to. (p. u.) sfarinar; prekopac arhivà. poppante, m. dijete na sisi, dijete, koje doji dojkinja. poppare (poppo), v. n. e v. a. si-sati; (un poco) sasnuti. poppata, f. koliiina mlijeka, koje dijete u jedamput posise. poppatoio (-oi), to. sisaljka (za ma-lu djecu); izmuzalica. sprava za umjetno muzenje mlijeka. poppatore, m. (=tora, f.) sisalac. poppese, m. (mar.) palamar, greda, stup, jedek od krme. popputo, ag. sisast; prsat. populeone, m. (farm.) vrsta po-masti od lisca svjeze topole. pòrca (che), f. (agr.) ogon, prostor zemlje izmedu dviju brazde. pòrca (-che), f. (scherz.) prasica, krmaca; (fig.) pokvarena zena. porcaccione, to. prljavko, prljavi-ca; gad, nevaljalac. porcaio (-ai), to. svinjar. porcamente, av. svinjarski. porcaro, to. (=ra, f.) svinjar. porcèlla, /. dim. krmafica. porcellana, f. porculan; (giapponese) japanski; (olandere) nizozem-ski; (di Sassonia) saksonski; (di Sèvres) sevreski; porculanski sud; (pianta) tust; fabbricante di —, tvornicar, koji izraduje sudove iz porculana. porcellino, m. dim. odojak, odoj-Ce ; (crostàceo) svindara. porcèllo, m. dim. odojak; prase, krme.