oppugnare
— 667 —
òrbe
  osvojiti; koji se moie oprovrci, pobiti.
oppugnare, v. a. (lett.) jurigati, udariti na; (espugnare) uzeti na juriS, osvojiti; (contrariare) opi-rati se, prigovoriti. oppugnatore, m. (=trice, f.) protiv-nik.
oppugnazione, f. (lett.) juri§, juri-sanje; osvojenje na oruiju (leg.) oprovrgavanje, pobijanje; pro-tivan razlog; (rett.) dio govora, u kome se pobijaju zamjerke. oppure, cong. ili, iliti. òpra, /. nadnica jednoga radnika; plaéa; radnik na nadnicu, nad-nifar; (lett.) rad, radnja, djelo. oprante, m. nadniiar. oprare (opro), v. n. (poèt.) V. operare.
optàre (òpto), v. n. (pollt.) birati, izabrati, optirati. opulénto, ag. bogat. opulènza, f. bogatstvo. opuscoletto, m. dim. letak; mala brosura.
opùscolo, m. brosura, djelce; (polèmico) pamflet. opzione, f. (polìt.) izbor, opcija; fare —, izabrati neSto, uCiniti izbor.
ora, f. ura, sat, sahat, (in Serbia) cas; (tempo) doba, vrijeme; Cas, trenutak; -e d’ ufficio, uredovni satovi, sluzbeni satovi; a V —, na sat (uzeti neSto); l’ — del pranzo, vrijeme ruCka; a quest' —, sada, u ovom trenutku; per —, na sat; ad — ad —, od jednoga sata do drugog; a tutte le -e, u svako doba, svakoga tre-nutka; che— fa?, koliko je sati?; suoneranno le tre, tri ée udariti; alle cinque -e, u pet, na pet sati; l’ ultima —. posljednji Cas; alla buon’ —, u dobar Cas; di buon’ —, rano; è venuta la sua —, kucnuo je njegov Cas; arrivare all’ — precisa, doci toCno, biti toCan; non vedo V — d’ abbracciarlo, ¿ivo iSCekujem da ga poljubim; un’ — di orologio, pun sat. ora, av. sad, sada, jako; (alternativo) Cas... Cas; — piange — ride, Cas plaCe Cas se smije; or
  —	verrà, nà sad ce stiéi; è morto or —, ovog je Casa preminuo; per —, za sad; d’ — innanzi, u buduce, od sad; fin d’ —, joà od sad.
  ora, cong. dakle; ali, no; — dunque, i tako dakle; eie; orsù, a sad.
óra, f. (poèt.) V. àura, ària, oracolare (oràcolo), oracoleggiare
  (oracoléggio, -gi), e CAR. oraco-lizzare, v. n. (iròn. lett.) govo-riti proroCanskim duhom. oràcolo, m. proroStvo, poroCanstvo; (stòr.) odgovor, koji su bogovi davali onima, koji su se s nji-ma posavjetovali; bozanstvo; (bibl.) Bozja odluka; uCena oso-ba kojoj se moie sve vjerovati; parlare come un —, govoriti vrlo toCno; in stile d’ —, zagonetno, dvosmisleno. òrafo, m. (p. u.) zlatar, kujundiija. orale, ag. usmen; (anat.) usni; cavità —, usna duplja. [| m. (p. u. velo) koprena, veo. oralità, f. (leg.) pismeni postupak. oralmente, av. usmeno. oramai, av. sad veC. orangután e orangutango, m. (zool.)
orangutan(g). orare (òro), v. n. moliti. Il Sìnòn.: pregare, supplicare, implorare, chièdere, invocare, deprecare, oràrio (-ari), ag. satni, sahatni, Casokazni; koji se deìava ili mjeri na Casove. || m. dobnik, orar, red voinje; — d’ ufficio, uredovni dobnik; — scolàstico, red predavanja; — di polizia, policijsko doba; (ferr.) — delle corse, vozni red; il trèno è in —, vlak nije zakasnio; — di navigazione, plovidbeni red. orata, f. (pesce) obratnica, pod-lanica, komarCa, zlatna riba, oratore, m. govornik, besjednik; (leg.) I’ — della legge, driavni tuiilac; sacro —, propovjednik; (stòr.) rektor. oratòria, f. rjeCitost, krasnorjeCi-tost, govornistvo, besjedniàtvo. oratòrio (-òri), ag. besjedniòki, go-vorniCki. || m. soba, u kojoj se moli Bogu; kapelica; (mus.) oratorio (vjerska uglazbljena drama).
orazione, f. molitva; (preghiera) molba, proSnja; (discorso) govor, besjeda.
orbaco (-chi), m. obiCni lovor, lavor.
orbare (òrbo), v. a. (poèt.) lisiti, lisa vati; zaslijepiti. òrbe, m. (astr.) opseg, krug (koji pianeta prode oko sunca); —ter-