fucinatore
— 382 —
fumaiolo
  vati, iskovati; (fig.) skovati, iz-misliti; pravi ti laine dokumente. fucinatore, m. kovaÈ; (fig.) izmi§-ljaé.
fucinatura, f. kovanje. fuco (-chi), m. píela; (maschio) trut; (alga marina) morska ma-hovina. fu fu, m. V. fu.
fuga (-ohe), f. bijeg; (evasione) bijeg; (mus.) fuga: (fam.) bjeg-stvo, trenutni ili iznenadni odla-zak; prendere la —, darsi alla —, pobjeéi, uteéi; di —, bijegom hitno, iurno, brzo. fugace, ag. trenutan, malotrajan, kratkotrajan; prolazan; nestalan; privremen, koji se pojavi pa ga nestane.
fugacemente, av. trenutaino, kra-tkotrajno; prolazno. fugacità, f. trenutaénost, kratko-trajnost; prolaznost; nestalnost. fugare (fugo, -ghi), v. a. protje-rati, rastjerati, razgoniti, razag-nati.
fuggènte, p. pr. e ag. (lett.) koji bjeìi, bjeguéi. fuggévole, ag. V. fugace, fuggèvolezza, f. V. fugacità, fuggevolmente, av. prolazno. fuggi, av. (loc.) o fuggi —, a scappa e —, glavom bez obzira, na-preSno.
fuggiasco (-chi), ag. koji bjezi, koji ima obiiaj da bjezi, pobjegli, od-bjegli; koji se pojavi pa ga nestane; bjeieéi; alla -a, trkimice, hitimice. || m. bjegunac (iz boja). fuggibile, ag. koji bjezi, bjezan. fuggi fuggi, m. neka se spasi tko moze. V. fuggi, fuggifatica (-che), m. (fam.) Ijen-iina, ljenstina, neradnik, bespo-sliiar, leventa. fuggilòzio (-zi), m. (p. u.) zabava. fuggire (fuggo, -gi; pass. rem. fuggii), v .a. uteéi, izbjeci. || v. n. bjezati, pobjeéi, spasiti se; (alla lesta) Smignuti, kidnuti; (da luogo chiuso) pobjeéi; uteéi, umaéi (iz zatvora); (per viltà) pobjeéi, ustuknuti. Il Sinòn.: scappare, sfuggire, evitare, scansare, cansare, scampare, svignarsela, fuggitivo, ag. pobjegli, odbjegli, koji bjezi, koji ima obicaj da i bjezi, plasljiv, pudljiv. I1 m. bje- i gunac, prebjeg, uskok. fuggitore, m. («trice, f.) bjeèanac. |
 fuio, ag. (are.) lupeski. || m. (are.) lupez.
 fulcro, m. (poèt.) oslonac. fulgènte, ag. blistav, sjajan. fùlgere (fulgo, -gi), v. n. (poèt.)
 blistati, ljeskati se, svijetliti se. fulgidezza, f. sjajnost, blistavost. fùlgido, ag. (lett.) blistav, sjajan. fulgore, m. sjaj, svjetlost. fulgurale, ag. munjevit; koji baca, sipa munje. fulgùreo. ag. (poèt.) koji zgrom-ljava, ubija gromom; (fig.) uia-san, strahovit, porazan. fuliggine, f. e der. V. fileggine e der.
 fulminamento, m. (lett.) ubijanje gromom. zgromljenje. fulminante, m. kapsla: palidrvee, zigica, sibica, kresavica. fulminante, ag. (meteor) koji baca gromove, koji zgromljava, koji ubija gromom; (fig.) koji zestoko prijeti; (chìm.) koji puca, prsti praskom; apoplessia —, smrto-nosna kap. fulminare (fulmino), v. a. ubiti, pobiti gromom, zgromiti; zgro-miti (pogledom); smrviti, ubiti na mjestu; (eccl.) izopéiti iz cr-kve, prokleti. || v. n. sijevati, grmiti; pucati, prstati, rasprs-nuti se; (fig.) bijesniti, grditi. fulminatore, ag. (di Giòve) koji baca gromove. || m. (Giòve) gro-movnik.
 fulminazione, f. (scient.) suha munja, sijevanje bez grmljavine; (eccl.) izopéenje iz crkve, pro-kletstvo; (lett.) ubijanje gromom, zgromljenje. fùlmine, m. strijela, grom; (folgore) munja; bljesak; colpo di — trijesak; (fig.) un — a dèi sereno, grom iz vedrà neba; un — di guèrra, d’ eloquènza, veliki vojskovoda, veliki besjednik, go-vornik.
 fulmineità, f. munj evita brzina;
 iznenadnost, naprasnost. fulmìneo, ag. (lett.) munjevni, munjevit; brz kao munja. V. ful-gureo.
 fulvo, ag. plav, zuékast; (che dà al rossicio) rid; (al grigio) sinj. fumàcchio (-chi), m. ugarak koji se pusi; (agric.) gomilice dubre-ta po njivi; (fig.) kadenje, naka-! divanje.
 i	fumaiolo, m. dimnjak, odzak; (gire-