giurare
— 407 —
giustificare
 (imposto) nalozena zakletva; (suppletorio) dopuna zakletva; (testimoniale) zakletva svjedoka;
  —	dei periti, zakletva vjestaka;
  —	di fedeltà, zakletva vjernosti;
 —	di manifestazione, zakletva otitovanja; — di servizio, sluz-bena zakletva; accettare il —, prihvatiti zakletvu; adire il —, primiti pripustenu zakletvu; assumere qd. a —, primiti koga na zakletvu, primiti Èiju zakletvu, zakleti koga; con —, pod zakletvu, prisegom; con richiamo al — di servizio, pozivom na sluzbenu zakletvu; diferire il —, navratiti (komu) zakletvu; for-mola di —, formula zakletve; prestare —, zakleti se, ufiniti, poloziti zakletvu; prestare — sulle deposizioni, zakleti se o svjedoéanstvu; ricordare la santità del — prestato, opomenuti koga na svetost podane zakletve; riferire il —, uzvratiti zakletvu; obbligare con —, vezati zakletvom.
giurare, v. a. priseci, prisizati. il v. n. kleti se, zakleti se, zakli-njati se; poloziti, polagati zakletvu; potvrditi, posvjedofiti prisegom; — il falso, krivo se zakleti; far —, primiti koga na zakletvu; lo giuro, così Dio m’ aiuti, kunem se, tako mi Bog pomogao; giurarla a uno, biti spreman na sve proti nekomu; tu hai giurato la mia rovina, ti si se urotio da me upropastis.
giurato, p. p. zaklet; prisegom po-tvrden; (obbligato con giuramento) vezan zakletvom; nemico —, zakleti krvni neprijatelj; non —, nezaklet. I! m. porotnik;
  —	ordinario, redoviti porotnik;
  —	supplente, porotnik zamjenik; banco dei -i, porotnifka klupa; lista dei -i, porotnicki imenik; uffizio di —, porotnifka sluzba.
giuratòrio (-òri), ag. priseini, pod zakletvu, prisegom.
giure, m. (leg.) pravo.
giureconsulto, m. pravoznanac, pravnik, pravni savjetnik.
giurì, m. e giuria, f. porota.
giuridico (-ci), ag. pravni sudski, zakonski; persona -a, pravno lice; rapporto —, pravni odno-Saj, pravni dodir.
giurisdizione, /. presudivanje, pravo sudenja, jurisdikcija; sudo-vodstvo; (competenza) sudski djelokrug, sudska nadleznost; (giudiziale) sudbenost, pravosu-de; (potere) sudbena vlast; — civile, gradanska sudbenost; — commerciale, trgovafka sudbenost; — contenziosa, parbena sudbenost; — ecclesiastica, crk-vena jurisdikcija; — finanziaria, financijska jurisdikcija; — militare, vojnifka jurisdikcija; — marittima, pomorska sudbenost;
 —	matrimoniale, sudbena nadleznost u zenidbenim poslovima;
 —	montanistica, rudarska sudbenost; — penale, kaznena sudbenost; — politica, politifka jurisdikcija; — sanitaria, sani-tetska jurisdikcija; esercitare la —, vrsiti sudbenu vlast, presudi vati, vrSiti jurisdikciju; norma di —, pravilnik sudske vlas-ti; (fig.) questo non è di sua —, to se vas ne tife; to nije vaia nadleznost, vai posao.
giurisperito, m. (leg.) pravoznanac. giurisprudènza, f. pravoznanstvo, pravna nauka giurista (-sti), m. pravnik, doktor; (studente di diritto) slusalac prava; assolto —, svrSeni pravnik. giuro, m. (lett.) V. giuramento, gius, m. V. giure, giusdicènte, m. (leg.) sudac, sudija. giuso, av. (poèt.) V. giù. giuspatronato, m. (leg.) pravo po-djeljivanje povlastica. giusquiamo, m. (bot.) bunika. giusta, prep. polag (col gen.), po (col. loc.) giustacòre e giustacuore, m. (da donna) premitaca, vrhnja; (da uomo) prsnjak, prsluk. giustamente, av. pravedno, pravo, po pravu; upravo, ba§. giustaposizione, f. (scient.) stavlja-nje jedno do drugoga, uporedo. giustezza, f. pravost, pravifnost, tofnost, odmjerenost; ispravnost. giustìfica (-che), f. (bur.) pravda-nje, opravdanje; dokazi za oprav-danje; (scusa) oprostenje, izgo-vor, izvinjenje. giustificàbile, ag. koji ili sto se moie da opravda. giustificare (giustìfico, -chi), v. a. opravdati, opravdavati; isprifa-