fonditore
— 366 —
(orare
fonditore, m. ljevaè, topilac.
fondo, m. (terreno) zemljiste, dobro; (capitale) glavnica, glavno; (d’ amministrazione) fond; (pitt.) polje, tlo; (di stoffa) osnova (tkanine); (profondità) dubina; (di caffè) drozdina; (di bicchière) dno; (camerale) kameralni, ko-morski fond; (del mare) morsko dno; (disponibile) raspolozivi fond; (dominante) povlasno dobro, zemljiSte; (pensioni) miro-vinski fond; (scolastico) Skolski, ucionicki fond; (serviente) po-sluìno dobro, sluzno zemljiste; (arai.) polje; (sociale) druStveni dom; (studi) nastavni fond; (sussidi) fond za potpore; basso —, nisko, udubljeno mjesto; (mar.) velika dubina; i bassi -i della società, druStveni oloS, talog; (giòr.) articolo di —, uvodnik; (mar.) andare a —, potonuti, utonuti; (scherma) izbaciti desnu nogu pri napadu; (mar.) colare a —, potopiti; (mar.) dar —, baciti sidro, usidriti se, ukotviti se; fare il — (a botti), zadniti;
  —	d’ ammortizzazioni, fond za amortizaciju; — d’ esercizio, po-slovna glavnica; — del demanio dello stato, fond drzavnog imanja; — di cassa, blagajnitka zaliha; — di disposizione, dispo-zicioni fond; — di garanzia, jamievni fond; — di migliorie agrarie, fond za poljske, ratar-ske poboljSice (melioracije); — di religione, vjerozakonska za-klada; — di riserva, prièuvni, re-zervni fond; dar — alle sostanze, profuékati imetak; venirci a —. izvidjeti; dal — del cuore, iz dna srea ili duse; sapere, conóscere a —, duboko znati, po-znavati; da cima a —, od glave do pete; in —• in —, najzad; a —, temeljito.
fondo, ag. dubok; (cavo) izdubljen, Supljav. |l m. (capitale) novac. kapital; pi. (beni immòbili) ne-pokretnina, nepokretno dobro; è vino de’ miei -i, to je vino s moga vlasnistva; i -i pubblici, drìavne zaduznice; driavni papiri; a — perduto, doìivotnina; impiegare il danaro a — perduto, uloìiti ncvac na doiivotni interes.
fondo (a), av. temeljito, duboko.
fondura, /. (lett.) nisko, udubljeno mjesto; dubina. fonètica (-che), f. glasoslovlje, fo-netika, nauka o glasovima; skup glasova jednog tezika. fonètico (-ci), ag. glasovni, glasni, fonetièni. fònico (-ci), ag. glasan, o glasu, koji oznacuje izgovor. fonògrafo, m. fonograf, sprava za biljezenje i ponavljanje rijeéi, glasova.
fonogramma (-mi), m. fonogram, vijest priopéena telefonom. fonologia, f. (gram.) zvukoslovlje. fontana, f. cesma, zdenac, vrelo, vrutak, izvir, kladenac; — artificiale, vodomet; (fig.) è una —, neiscrpljiv je izvor dobrofiinstva. fontanèlla, f. dim. malo vrelo, mala Cesma; (anat.) meko tjeme u maloga djeteta; (cautèrio) ziva (vjeStaèka) rana, fonte, f. e m. izvor, vrelo, vrutak; (lett.) le fonti dell’ Ariòsto, Ariosto vi izvori; sacro — o — battesimale, krstionica; tener al sacro —, drzati na krstenju; saper di buona —, znati iz dobra izvora; — di diritto, pravni izvor; — di guadagno, privredni izvor, izvor zasluzbe, zarade; — di rendita, izvor dohotka, tece-vine, prihoda. fontìcolo, m. (cautèrio) ziva (vje-staéka) rana, fontina, f. (slatki pijemonteSki) sir.
fora, av. (lett.) V. fuori. || loc.
(vèrbo èssere) [poèt.] bilo bi. foracchiare (foràcchio, -chi), v. a. probiti (rupu), probuSiti, proci kroz, isprovrtjeti. foraggiamento, m. nabavljanje kr-me.
foràggio (-gi), m. stoCna hrana (si— jeno, slama, trava); obrok (stoc-ni); -i freschi, zelen; dare il — alle béstie, dati hrane stoci. foramento, m. buSenje, provreenje. foraneo, ag. (del foro) sudski; (dal di fuori) vanjski; (villico) seo-ski; (eccl.) vicàrio —, vanjski vikar (koji je opunovlaSten za neke seoske zupe). forare (foro), v. a. probuSiti. izbu-Siti, proSupljiti; (col trivello) vr-tjeti, vrtati; (con palla) prostri-jeliti; (con pallini (izreSetati; — da parte a parte, provrtjeti.