movènte
— 629 —
muco
movènte, ag. pokretaòki, koji po-krece; koji se krece, uzburkan; pokretan; pomiôan. Il m. po-kretno tijelo; pokretacka snaga; pokretaè, uzrok, pobuda, poti-caj.
movènza, /. gibanje, kretanje; po-kret; kretnja; (di mezzi di co-nunicazione) saobracaj, prolaz, pretanje; (ferr.) — cumulativa, savezni promet; (ferr.) — di coincidenza, pripojni promet; (ferr.) — di treni, promet vla-kova; (ferr.) — locale, mjesni promet.
màv=ere, e non pop. muòv=ere (mòvo; pass. rem. mòssi), v. a. kretati, pokretati; maknuti, mi-cati; (alquanto) pokrenuti, po-maknuti, pomicati; (indurre) na-vesti, navoditi. skloniti (na Sto); (fig.) pokretati, pokrenuti, po-buditi, draziti, goniti, natjeri-vati; — una querella, zapodje-nuti kavgu, svadu; — guerra a qd., poéeti rat, zaratiti s nekim;
 —	accusa contro qd., optuiiti koga, podici optuibu proti komu;
 —	una questione, pokrenuti pi-tanje; — al pianto, ganuti na plaè; — a ira, uzrujati, uzruja-vati, ogoriiti; — a pietà, dir-nuti nekoga; — incontro a, iéi ususret; — il còrpo, iéi na stra-nu; non ti —.', miruj!; — dùbbio, posumnjati. || v. n. (di piante) nicati; (degli alberi) puàtati mla-dice; pupiti se. Il »ersi, v. r. kre-nuti se, maknuti se, micati se, pomaknuti se; ganuti se; kre-nuti na put; chi sta bène non si mòva, tko stoji dobro da se ne miòe.
movìbile, ag. pokretan; pomican.
movimentato, ag. (neol.) pun zi-vota, dogadaja, prepreka, bu-ran, ziv; raznolik; bregovit, ta-lasast.
 movimentazione, f. (ger. artìst.) kretanje, pomjeranje, iivotna snaga.
 movimento, m. V. moto.
 mozione, f. prijedlog, mocija; — d’ ordine, prijedlog za dnevni red.
 mozzamento, m. osakaéenje, pre-, lomljenje, okrnjenje.
 mozzare (mozzo), v. a. osakatiti; zalomiti, prelomiti, prebiti, okr-njiti; pokratiti, skratiti; — gli
 orecchi e la coda a, biti kus i cupav (pas); — il respiro, gusiti, ukoèiti dihanje; — il capo a, od-rubiti glavu; un discorso, pre-kinuti govor. mozzatura, f. urez, zasjek, posje-kotina, zasjekotina; odstriiak; V. mozzamento, mozzetta, j. (di prelato) moceta (svecenicki kratki ogrtafi s ka-puljaiom). mozzicare (mozzico, -chi), v. a.
  (are.) V. smozzicare, mozzicone, m. odsjecak; (di vaso) okrnjak; (di sigaro) okaniina, kus od cigara; (di legno) zalo-mak- (di legno bruciato) uga-rak; (di candela) odkidak, kus od svijece. mozzo, ag. otkinut, otsjefen; osa-kacen; zalomljen, prebijen; coda -a, kusast rep; dalla coda -a, ku-sorep; via -a, slijepa ulica; dente —, krezubina mozzo, m. sluga od konjuSnice; (mar.) mali mornarski pofetnik (ispod 16 godina); (di bue) ku-konja; (di cavallo) kusaljj (di cane) kusov; un pìccolo (gióvane) —, mali (na ladi). mòzzo, m. (di ròta) glavÈina, gla-vina; (di campana) greda, o ko-joj visi zvono; (pezzo) komadié, parie.
mozzone (della frusta), kanap na kraju bifa. mozzorecchi, m. kusast pas, konj;
(fam. legulèio) vuhvenjak. mucca (-che), f. (krava-) muzara. mùcchio (-chi), m. gomila, hrpa; (di fièno) stog sijena; (di tèrra) kùp zemlje; (di persone) rulja; a -i, hrpimice. mucco (-chi), m. (med.) sluz; (p.
 u. giovènco) june. muccosa, f. (anat.) sluzokoza. muccosità, /. sluz; — del naso, slina.
muccoso, ag. sluzav; sluzan. mucidàglia, f. bue, plijesan, memla, vlaga.
mùcido, ag. plijesan, bucav. || m.
 smrad smrdljivoga mesa, mucillaggine, f. (di erbe, piante, ecc.) oteìljiv sok; (viscosità) ljepcivost. mucillagginoso, ag. otegljiv; lijep-Civ.
mucino, m. mafkica.
muco, m. e der. V. mucco e der.