biada.
— 113 —
bibliogràfico
biada, f. zito; (avena) zob; campo a —, zitiSte; di —, (ag.) zitni. biadare, v. a. zobiti, dati (konji-ma) zob.
Biàgio, m. Blaz; (modo av.) adagio —, polako prijane moj. biancastro, ag. bjeliéast, bijelkast. biancheggiamento, m. bjeljavina. biancheggiare (b ianchéggio, -gì), v. n. bijeliti, ubijeliti; bijeliti se; obijeliti se; bjelasati se. biancheria, f. (bijelo) rublje; — da tavola, astalsko, stoino (stono) rublje; — da letto, posteljno rublje; negozio di —, trgovina rubljem; fabbricante, negoziante di —, fabrikant, prodavalac rublja.
bianchetto, m. bijelo, bjeloéa, bi-jelina, bijela boja, bjelilo. bianchezza, f. bjeloéa, bijelina, bi-jelost.
bianchìccio (-ci e f. -ce), ag. bjeliiast, subijel. bianchimento, m. bijeljenje. biancicare (biancico, -chi), v. n. bijeliti, ubijeliti, obijeliti; prati, oprati rublje; pobijeliti, postati bijel.
bianco (-chi), m. bijelo, bjelilo; il — dell’ occhio, bjelina oka, bjelina; il — dell' uovo, bjelo-njaéa, bjelance, bjelanak; lasciar in —, pustiti na éistu; mostrar il — per nero, dati, davati ko-mu rog za svijeéu; di punto in —, namah, nenadom, u jedan mah, s neba pa u rebra, nepo-sredno, naprasno. bianco (-chi), ag. bijel; (pallido) blijed; (senza colore) bezbojan; firma in—, potpis na Cistoj har-tiji; firmare in —, potpisati u bijelu; arma -a, oStro oruije (sablja i bodez); dar carta -a, opunovlastiti, dati potpunu vlast; ci corre quanto dal — al nero, golema je razlika; (mur.) dar di
  —	a, bojadisati, obijeliti; vino—, bijelo vino, iutica; capelli -i, sijede, bijele vlasi; carne -a, bijelo meso (kokos, teletina, itd.); pane —, bijeli kruh, simit; dalla -a testa, dalle -e mani, dai -i piedi, bjeloglav, bjeloruk, bjelo-nog; passare dal — al nero, pa-dati u skrajnost. || Sinòn.; càndido, albo, sbiancato, pàllido, smòrto, spènto.
  f Androvii: Talijansko-hrvatski rjeinik
 biancore, m. (poèt.) bjeloéa, bjelina.
 biancosegno, m. (com.) potpis na Cistoj hartiji. biancospino, m. (bot.) glog. biancume, m. skup bijellh stvarl. biàscia (-sce), f. pljuvaCka; baie, pjena na usta, biascìare e più pop. biascicare (bi-dscio, -sci o biascico, -chi), v. a. otezati, razvlaéiti (rijeci, govor); teSko ili nemarno ivakati; —una lingua, natucati, rdavo govoritl neki strani jezik. biasciarosari, m. inv. svetonja, (ipocrita) licemjer(ac). biascicchiare (biascicchio, -chi), v. a. teSko ili nemarno zvakatì; (fig.) promrmljati, progundati. biasimàbile, ag. za pokudu, za ukor, ukora dostojan. biasimare (biàsimo), v. a. (una persona) koriti, ukoriti, preko-riti, prekoravati; (una cosa) ku-diti, pokuditi; chi biasima vuol comprare, tko kritikuje Cini po koji put da tim prikrije ìelju. biasimatore, m. (=tora, sirice, f.) koritelj, korilac; kudilac, kudi-telj.
 biasimévole, ag. V. biasimàbile, biàsimo, m. prijekor, ukor; poku-da, kudenje; — energico, oStra pokuda. Il Sinòn.: rampogna, riprensione, rabbuffo, rimpròvero, impropèrio, rafiàccio, rim-bròttolo, lavata di capo, paternale, sgridata, ramanzina, ro-manzina. bibbia, f. sveto Pismo, biblija. bìbita, f. pilo, piée; — medicinale, ljekovito piée. ljekarija. bibitaro, m. (a Roma) prodavalac piéa.
 biblico (-ci), ag. biblijski, iz sve-toga Pisma. biblioclasta (-sti), m. uniStavatelj knji^à
 bibliòfilo, /. bibliofil, knjigoljub (koji ljubi knjige osobito u ri-jetkim izdanjima, pa ih sakup-lja).
 bibliografia, f. bibliografija, zna-nje bibliografa (knjiga u kojoj su upisana izdanja sviju knjigà sa malom kritikom). bibliogràfico (-ci), ag. bibliograf-ski.