cavadènti
— 167 —
cavare
 menolom; (di marmo) mramorni majdan; (di sabbia) pjeècanik; <di argilla) ilovik; (di gèsso) majdan gipsa: (d’arenària) majdan od pjeStanog kamena; aver la — d’una cosa, imati u obilju da nikada ne svrsava, ne prestale.
cavadènti, m. indecl. zubar. cavafango, m. (mar.) glibas, glibo-der.
cavalcàbile, ag. jahav. jezdiv, Sto se moze jahati; strada —, iav-lenik. klintanik, jahaói put. cavalcare (cavalco, -chi), v. n. jahati, jezditi; (in compagnia d’altri) Seta ti se na konjima i u grupi; projahati se u grupi. || v. a. projahati, uzjahati konja; arrivar cavalcando, dojezditi, do-jahati.
cavalcata, f. jahanje, izlet na ko-nju, projaha; prostor koji konj moie prijeéi bez odmora; (gènte a cavallo) setnja na konjima; konjadija; skup konjanika; ieta jahaia.
cavalcatore, m. (=trice, f.) jahai, jezdac.
cavalcatura, f. jahaii konj. cavalcavia, m. inv. most (preko ri-jeke, puta, doline), cavalcioni e cavalcione (a), loc. av. jasimice, kao na konju, op-koracke.
cavalierato, m. (grado e dignità) vitestvo.
cavalière, m. konjanik, jahai; (un decorato) vitez; (chi balla con una signora o 1’ accompagna) ka-valjer, otmjen covjek; — d’industria, varalica, lopov; — servènte, zaljubljenik, ljubavnik;
  —	errante, vitez lutalica; — dell’ ordine, vitez reda; farsi — d’uno, braniti, zaStititi nekoga; la sua villa è a — della piazza, njegova vila vlada nad trgom. cavalla, f. kobila, bedevija. cavallegière, m. (mil.) lak konjanik.
cavallerescamente, av. viteski. cavalleresco (-chi), ag. viteSki; ordine —, viteSki red. cavalleria, f. (mil.) konjica, konja-nistvo, kavalerija; (nobiltà) vitez; plemii; viteski duh, skrajna uàtivost, pristojnost, uljudnost. cavallerizza, f. jahaonica; obuia-vanje konja.
cavallerizzo, m. konjuSar; uiitelj jahanja; jahai; — del re, della regina, oficir koji na konju ide za kraljevom, kraljièinom ko-iijom.
cavalletta, f. (zool.) skakavac; (fig.) dosadan èovjek, napast; gli fece una —, podvalio mu.
cavalletto, m. dim. konjic; (di scultore) kiparsko postolje; (di pittore) slikarski stalak; (di bottaio) baivarski panj; (di orologiaio) zlatarski panjié u koji je uglavljen nakovanj; (armatura di travi) podupirai; paralelne grede koje drze gornji balvan na krovu; (da tortura) muiilo.
cavallina, f. zdrebica. || ag. f. razza —. konjska rasa; mosca —, obad; córrere, scórrere la — ludovati.
cavallo, m. konj; (gèr. de’ bimbi) da-da, di-di (konj, u djefjem govoru); (agli scacchi) konjic; (baio) dorat, doro; (baio morel-
  lo)	mrkov; (falbo) plavac; (bianco) bjelac, dogat; (morello) vra-nac; (sauro) kulaS; (stellato) 2vi-rota; (stornello) sarac; (tigrato) risasti konj; (castrato) parip; (da coprire) pastuh; dì—, da —, konjski; (di forza) konjska sila :
  —	da tiro, konj za vuienje, teret-ni konj, vozac; -i di ricambio, priiuvni konji; (mecc.) — vapore, konjska snaga; —■ da soma, to-varni konj, samarnjak; sproposito da —, velika pogreSka; cavallo di S. Francesco o de’ frati, prosjaiki Stap; viaggiare col cavallo di S. Francesco, pjesice iii; èssere a —, biti na konju, (fig.) stiéi k cilju; (prov.) a — donato non si guarda in bocca, darovanu konju ne gleda se u usta (u zube). || Sinòn.: palafreno, destrièro, corsièro, corridore, ronzino, ginnetto.
cavallone, m. velik konj; (mar.) talas, vai; (col.) talasje, valovlje.
cavsare, v. a., vaditi, izvaditi; (trarre) odbiti, odbijati; oduzeti. oduzimati; (tirar fuori) izvuci, izvlaiiti; sangue, pustiti krv;
  —	un vestito, svuii, sviatiti; — la calzatura, izuti; — gli òcchi, izvaditi oéi; — la fame, nasititi se; — cuòre, ubiti. || =arsi, v. r. izvuii se, osloboditi se; — la