dettàglio
— 273 —
di
dettàglio (-gli), m. komadanje, po-dijela na komade, parienje; (com.) prodaja na sitno, na par-ce, na komad, sitniSarenje, kri-mljenje; potankost, opSirnost, sitnica, podrobnost; opSirno pri-èanje, opisivanje, izlaganje, na-brajanje; sporedna stvar, spo-rednost; uòmo di —, Covjek koji se bavi sitnicama; disposizione di —, potanka odredba; entrare in —, baviti se potankostima. dettare (detto), v. a. kazivati u pero, diktirati; — leggi, namet-nuti zakone. dettato, m. kazivanje u pero, dik-tiranje; zadatak po diktatu; (proverbio) Izreka, poslovica; (fig.) dikcija, izraiavanje, nafin izraiavanja; izbor i raspored ri-iei'i; stil. dettatura, f. kazivanje u pero, diktiranje, zadatak po diktatu. detto, m. izrijek, izreka, mudra rijeC, poslovica; per — suo, po njemu, kako on misli; — fatto, Sto namisli to uéini; me ne sto al — di, pczivljem se na; (prov.) dal — al fatto c’è un gran tratto, kazati i uCiniti dvije su stvari. Il Sinòn.: predetto, anzidetto, suddetto, prefato, sopraddetto, sopraccitato, precitato, premesso, preindicato, antidetto, soprallegato, prenotato, soprannotato, detto, p.p. reien; (suddetto) gore refien: (chiamato) nazvan, pro-zvan; (com.) isto (indecl.); (tea.)
  i	-i, isti; — fatto, refeno, ufi-njeno, Sto reCe, to i ucini. deturpamento, m. e deturpazione, f. nagrdivanje, iznakazivanje; (fig.) obeStaSéenje. deturpare (deturpo), v. a. grditi, nagrditi, nakaraditi; (fig.) obeS-fastiti.
Deuteronòmio, m. (relig.) deute-ronom, peta knjiga Mojsijeva. devastamento, m. e devastazione, f- pustoSenje, opustoSavanje; pu-stoS; haranje. devastare, v. a. pustoSiti, opusto-Siti, harati, poharati. devastatore, m. pustoSilac, opu-stoSilac.
devenire (come venire), v. n. (leg.) doci do (toga da); zakljuCiti; okoncati; ugovoriti, ugovarati.
18	Androvic: Talijansko-hrvatski rjeinik
deviamento, m. e deviazione, f.
 skretanje; odstup, odstupanje; (di trèni) ispadanje, ispad iz sina, ispadanje iz kolosjeka. deviare (devio, -ii; peri, deviai), v. n. udaljiti se, udaljivati se; (dei trèni) ispasti iz Sina, ispa-sti iz kolosjeka; (di navi) udaljivati se od obale, od pravca.
  Il	v. n. odvratiti; odvracati (vo-du), odvoditi; odstupiti od pra-vila; se ne andò deviato a casa, posao je ravno kuci. devoluto, ag. (leg.) koji pripada (stvar ili pravo koje po zakonu prelazi na drugoga). devoluzione, f. (leg.) pripadanje, pripadak, devolucija;' — della eredità, pripadanje ostavStine; diritto di —, pravo na pripadanje.
devòlvere (devòlvo), v. a. (leg.) doznafiti, doznacivati, namije-niti; prenositi, prenijeti (akcije, pravo, itd.) Il =ersi, v. r. prela-ziti. prenositi se (prava, bastine i si. na druge); pripasti, pri-padati.
devòtamente, av. poboino; odano; smireno.
devotissimo, og. sup. veleStova-njem, preodani (narofito kada se zavrSavaju pisma). devòto, ag. (affezionato) odan, predan; (relig.) poboZan, bogo-moljan. || m. (eccl.) bogomoljac; vatren privrzenik. devozione, f. (affètto) odanost, pre-danost; zrtvovanje, pozrtvova-nje; (relig.) poboznost, bogo-ljubnost; fare le pròprie -i, is-povjediti se i priiestiti; (fam.) romper le -i, dosadivati, biti na dosadi, dosadan; esser alla — di qd., biti potpuno odan ne-kome.
di (spojen sa spolnikom il, lo, la,
  i,	gli, le Cini del, dello, della, dei e de’, degli, delle), prep.; (relaz. di luogo e di tempo) natilo di Milano, rodom iz Milana; di notte, d’inverno, ob noe, po noci, zimi, po zimi; (causa ed effetto) di paura, od straha; (attributivo di persona o di cosa): donna di virtù, krjeposna iena; lagrime di consolazione, suze-tjeSilice; (materia) àbito di seta, haljina od svile, svilena haljina; (appositivo) mese di lu-