discàpito
— 287 —
discontinuare
discàpito, m. gubitak; Steta; a —, na stetu, s gubitkom; a puro —, na svu itetu, potpuno uzaludno. discaricare (discarico, -chi) e dis-carcare (discarco, -chi), v. a. stovariti, istovariti, skinuti te-ret ili tovar, olakSati, isprazniti; osloboditi, odrijesiti; ispaliti, izbaciti (puSku, top); — la propria còllera, izliti, iskaliti lju-tinu; — un colpo di pugno, uda-riti pesnicom; — un accusato, opravdati optuienika. discàrico (-chi), m. istovariété; is-prainjivanje, izbacivanje; testimònio a —, svjedok na obranu; a — di cosciènza, na umirenje savjesti.
discaro, ag. neugodan, neprijatan. discendentale, ag. (leg.) nishodsn; linea —, nishodna, descenden-talna loza. discendènte, ag. koji silazi, opada.
  Il m. potomak; -i, potomci. discendènza, f. potomstvo, podri-jetlo; rod, koljeno; (origine) pleme, podrijetlo; — femminina, zensko potomstvo; — mascolina, muì>ko potomstvo. discéndere (discendo), v. n. sila-ziti, siéi; (di valori com.) opa-dati, opasti; (aver origine) vo-diti podrijetlo, potjecati, dola-ziti, vuéi lozu; (navigare) pioviti niz, iéi niz; (mar.) iskrcati se; (da cavallo) sjahati, odjaha-ti; odsjesti, pasti na konak; po-niziti se do. || v. a. — le scale, ici niz stube, silaziti. discènte, m. (lett.) ucenik, pito-mac.
discentramento, m. (polit.) decen-traJizacija. discentrare (discèntro), v. a.) (polit.)
  V. disaccentrare, discépolo, m. (*la, f.) ufenik, dak. Il Sinòn.: scolaro, alunno, studente, prosèlite, fautore, epigone, discènte, discèrnere (discèrno), v. a. razli-kovati; raspoznavati. discernimento, m. uvidavnost, raz-bor; razlikovanje, razlika; ras-poznavanje; rasudivanje; libero —, slobodni razbor. discervellarsi (discerveilo), v. r.
  razbijati glavu. discesa, f. silazenje, slazenje, si-lazak; (di terreni) nagib, kosa, nizbruina, padina.
 dischiodare, v. a. V. schiodare, dischiùdere (come chiùdere), v. a. otvoriti, otvarati; otprijeti, ot-pirati.
 discingere (come cìngere), v. a-raspasati, otpasati, otpasivati, otkaÈiti, skinuti s pojasa. discinto, ag. raspasan, otpasan, bez pojasa. disciòglUere (come sciògliere), v. a. razrijesitl, odrijeSiti; osloboditi, oslobodavati (neke obaveze), iz-baviti; (le trecce) rasplesti (ko-su); razvesti (brak); (in liquidi) topiti, rastopiti. Il »ersi, v. r. osloboditi se, izbaviti se; rasta-viti se, rastopiti se, raspasti se discioglimento, m. rasplet; raspu-stanje; (chim.) rastvaranje. disciòrre, v. a. sinc. di disciogliere (V.)
 disciplina, f. disciplina, red, stega zapt.
 disciplinabilità, f. pokornost; po-slusnost.
 disciplinare, ag. disciplinami, dis-ciplinski; autorità —, discipli-narna vlast; in via —, discipli-narnim putem; investigazione—, disciplinarna istraga; norma —, disciplinami propis: nozione—, disciplinarna presuda; pena —, disciplinarna kazna; trattamento —, disciplinarno postupanje. disciplinare, v. a. disciplinirati, naviknuti na red. disciplinarmente, av. disciplinski. disco (-chi), m. (archeol.) kotur, kolut; (astr.) krug, okrug; — solare, suniani kolobar. discolo, ag. raspusten, razuzdan, raskalasan; razvratan, pokvaren; nebrizljiv, nemarljiv (o dacima). || m. razvratnik, razuzdanik, raskalaSan Èoviek. discolorire (discolorisco, -sci), v. a. oduzeti, oslabiti boju, utiniti blijedim. discolpa, f. opravdanje. discolparsi (discolpo), v. r. opravdati se, opravdavati se. disconfesare (disconfèsso), v. a. poricati, poreci, odreci; ne pri-znavati, ne priznati disconóscere (come conóscere), v. a. ne poznavati, ne poznati; ne htjeti poznati; praviti se da ne poznaje.
   disconoscimento, m. nezahvalnost.
 1	discontinuare (discontìnuo), v. a.