abbiètto
— 653 —
òbice
 v. n. pokoravati se, pokoriti se; sluSati, poslugavati; per obbedir-las na sluibu, jest, gospodine. abbiètto, m. e der. (lett.) V. obietto e der. obbligante, ag. usluzan, susretljiv, ljubazan; prijatan.
 >bblig=are (obbligo, -ghi), v. a. obavezati, nagoniti, nagnati, pri-nuditi; siliti, prisiliti; zaloziti, dati u zalog; zaduziti; obavezati, zaduziti uslugom, dobrotom; — con giuramento, obavezati za-kletvom; — validamente, valja-no obavezati; èssere obbligato al lètto, biti prisiljen ledati. || =arsi, v. r. obavezati se. || Sinòn.: forzare, sforzare, far fòrza, strìngere, costrìngere.
 >bbligatàrio (-àrì), m. (leg.) ima-lac obveznica. obbligato, ag. obavezan, neizbje-zan; zahvalan; podlozan, obavezan, drzan, duian; — al servizio militare, obavezan na vojnièku duznost; rèndere —, obavezati; rime obbligate, dati srokove, prema kojima se imaju sastaviti stihovi; bene —, vrlo zahvalan; (iròn.) hvala lijepo. Il m. oba-vezanik; duznik; — accessòrio, sporedni obaveznik; — principale, glavni obavezanik. obbligatòrio (-òri), ag. obavezan, pod mora§; forza -a, vezuóa sila, obavezna moc; èsser—, biti obavezan; legalmente —, pravno obavezan. obbligazione, f. obveza, obaveza, obaveznost; (per iscritto) obveznica, zaduinica, obligacija; (fra padrone e apprendista) duinost; (riconoscenza) zahvalnost; (cortesia) usluznost; — a premio, zaduznica s premijom; — accessoria, sporedna obaveza; — bancaria, bankovna obveznica, bankovna zaduznica; — comune, zajedniC-ka obaveza; — condizionata, uvjetna obaveza; —contrattuale, ugovorna obaveza; — di priorità, priori tetna zaduznica; — cambiaria, mjeniCna obaveza; — di rendita, rentovna obligacija;
 —	di stato, drzavna zaduznica, obveznica, obligacija; — divisibile, razdjeljiva obaveza; — incondizionata, bezuvjetna obave-za; — indivisibile, nerazdjeljiva obaveza; — legale, pravna, za-konita obaveza; — passiva, dug,
 pasivna obaveza; — solidaria, samokupna, solidarna obaveza. òbbligo (-ghi), m. obveza, obaveza, obaveznost; duznost; zahvalnost; d’—, obavezan; visita a—, obavezni posjet; farsi un — di, imati duìnost; senz’ —, bez oba-veze; aver—, biti obavezan; non c’ ho —, mene to ne veie: con l’ — di, pod uvjet da; — al giuramento, duznost na zakletvu;
 —	al patrocinio mediante avvocato, duinost odvjetniCke obra-ne; — alla frequentazione della scuola, duinost pohadanja, po-laienja Skole; — alla leva, dui-nost doéi na novaSenje; — coniugale, ienidbena, brafna duì-nost; — contrattuale, ugovorna duznost; — d’ imposta, porezna duznost; — d’ insinuazione, dui-nost prijavljivanja, duinost pri-jave; — di concorrènza, duìnost na doprinos, duinost doprinaSa-nja; — di denunzia, duinost na dojavu; — di garanzia, duinost jamienja; — militare, vojniika duznost; incontrare, assumere -«. obavezati se, primiti obaveze. |[ Sinòn.: dovere, costrizione, impegno, mallevadoria, cauzione, pegno, arra, caparra, ipotéca, obbligazione, obblio, m. e der. V. oblio e der. obbrobrio (-òbri, -òrii), m. beS6a§-cenje, sramota, zazor, poruga; nepostenje; ljaga, sram. llSinòn.: infàmia, ignomìnia, vitupèro, vergogna, onta, scòrno, infamità, disonore, obbrobriosamente, av. sramno, stidno, necasno. obbrobrioso, ag. sraman, stidan; posramljen. postidan; stidljiv, sramezljiv. Il m. srameiljivac, sramezljiv, snebljiv Covjek. obelisco (-chi), m. obelisk [òetve-rouglasti Siljasti ili piljasti stup, veéinom samotvor (monolit ka-men), koji je na podnozju poput spomenika], oberato, ag. (leg.) prezaduzen; rendersi —, pasti pod steiaj, propasti. Il m. prezaduienik, propa-lica; (stòr.) obavezan na rad za dugove.
obesità, f. pretjerana ugojenost, pretilost. obéso, ag. pretjerano, veoma debeo, ugojen. òbice, m. (mil.) haubica, merzer,