intendènza
— 497 —
intenzionato
  iitare, vojnicki intendant; è — di quadri, on je poznavalac slikft.
intendènza, /. uprava; nadzor; — militare, vojniCka intendatura; intendatura.
intèndere (intèndo; pass. rem. intesi), v. a. razumjeti, razumije-vati; razabrati, razabirati; (aver l’intezione) namjeiavati, kaniti; (i testimoni) sasluSati. saslusa-vati; (la preghiera) usliSiti; (giudicare) biti miSljenja, misliti; tumaÈiti; potpuno poznavati, za-htijevati, htjeti; (por mente) na-stojati; (udire) Cuti; (ascoltare) posluSati, sluSati; — duro, biti nagluh; io intèndo eh’ egli faccia, ja hoéu da to on uCini; non intendevo offènderti, nisam na-mjeravao da te vrijedam; dare ad —, napuniti nekome uSi, (il falso) nabajati, nalagati ko-me sto; far —, nagovijestiti, na-tuknuti kome Sto; non me ne intèndo, ne shvacam, nemam pojma; intendèrsela con, spora-zumjeti se sa; intendétevela fra voi, medusobno se dogovorite; non c’ intendiamo, mi se ne shvaéamo; tu non intèndi la ragione, ti ne slusaS, ne prista-jeS na ono Sto je pravo i razum-no; non voler — canzonature, ne primati, ne podnositi Sale. || ersi, v. r. pokloniti paznju; pri-stati; (di qualche cosa) razumjeti se; Cuti se, razabrati se; (cointendersi) biti u dogovoru, spo-razumijevati se; — con uno, sporazumjeti se, dogovoriti se;
  —	di qc. razumjeti se u, biti vjest Cemu; s’intènde bène, ciò s’intènde, to po sebi ide, samo se po sebi razumije.
intendimento, m. razum; rasudi-vanje; sudenje, poimanje; shva-canje; è un uomo d’ —, pame-tan Covjek; non era suo — d’ offènderti, ni iz daleka ne bijaSe u njegovoj namjeri da te vri-jeda.
intenditore, m. onaj, koji lako ra-zumijeva, shvaca, poima; (di qualche cosa) znalac, poznavalac; è — di poesia, poznavalac pjesniStva; (prov.) a buon — pòche paròle, pametnome u dvi-je rijeCi dosta.
32 Androvic: Talijansfeo-hrvatski rjeénik
intenebramento, m. pomrCavanje, tamnjenje. intenebrare (intenebro), v. a. (lett.) pomraCiti, zamraCiti, pokriti ta-mom.
intenebrire (intenebrisco, -sci), v. n. e v. r. pomrCati, zamraCivati, postati, postajati taman. intenerimento, m. raznjezenost, tronutost. intenerire (intenerisco, -sci), v. a. umekSati, ublaiiti; raznjeziti; dirnuti u sree, tronuti. I! irsi, v. r. umekSati se, ublaiiti se; raznjeiiti se; uzbuditi se; biti tronut; (fig.) ganuti se (na plaC, na milosrde). intensione, f. LEO. jaCina, Sestina.
intensità, f. jaCina, Sestina; (tensione) napetost: — di mente, napet um; — d’ amore, svesrd-nost.
intensivamente, av. jako, siino, zestoko.
intensivo, ag. jak, moCan, silan; (gram.) koji izrazava pojaCanje pojma.
intènso, ag. jak, veliki, iestok, (mus.) vrlo zvucan; freddo —, ljuta zima; amore —. svesrdna, goruCa ljubav; occhi -t, uprte oCi.
intentàbile, ag. (leg.) koji se ne moze pokuSati, izvesti. intentare (intènto), v. a. (leg.) podici, povesti, kuSati, pokusati; — lite, zametnuti parnicu. intènto, ag. paíljiv, pozoran; ñápete pameti: spreman, gotov: colia mente intenta ai godimenti, napetom pameéu za uiiva-njima; orécchi — ai minimi rumori, napete uSi na najmanju buku; preghiera -a, goruéa mo-litva; — al lavoro, postojan u radu; — al guadagno, upit u do-bitku, kivan na dobitak. intènto, m. cilj, namjera, svrha; raggiùngere V—, postignuti cilj; riuscire nell’ —, uspjeti u namjeri; a qual —?, u kojem ci-lju?; coll’ —, nell’ — di, namjer-no, navalice, hotimice. intenzionale, ag. namjeran, hoti-miCan.
intenzionalmente, av. namjerno, hotimiCno, hotimice. intenzionato, ag. nakan, namjeran;