istituto
— 519 —
istruzione
 —	erède, imenovati nasljedni-kom, baStinikom.
istituto, m. zavod; (fondazione) ustanova, zaklada; (ordinamento) uredba, odredba; — cambiàrio, mjeniCni zavod; — di crédito, vjeresijski, kreditni zavod;
 —	chimico-agricolo di esperimento. ratarsko-kemiiski poku-Sajni zavod; — d’ assicurazione, osiguravaCki zavod; — d’ educazione, uzgoini zavod, odgajaliite;
  —	d’istruzione, uCiliSte, nastavni zavod; pio —, — di beneficènza, dobrotvorni zavod; — di prestito, zajmovni zavod; — di rendita, rentovni zavod; — geologico, geologi jski zavod; — ipotecàrio, hipotekarni zavod;
  —	de* Gesuiti, isusovaCki zavod, isusovaCki red; — pei poveri, uboinica, zavod za uboge; — pei sordomuti, zavod za gluho-nijeme; — sperimentale, ekspe-rimentalni, pokuSajni zavod; — superiore pella coltura del suo-
  lo,	velika Skola za obradivanje tla; — superiore tecnico, tehnif-ka velika Skola; — teologico, bogoslovni; teoloSki zavod.
istitutore, m. (=trìce, f.) (fondatore) osnivaC. osnovalac, osnova-telj, utemeljitelj; (educatore) uCi-telj, poduCavatelj.
istituzione, f. ustanova, zavod; (co-minciamento) ustrojenje, ustroj; (ordinamento) uredba, ustanova; (destinazione) postavljanje, odredivanje; (fondazione) usta-novljavanje, osnivanje, zavede-nje, zavodenje, utemeljenje, po-dizanje; — d’erède, imenova-nje nasljednikom, postavljanje nasljednika; — reciproca in erède, uzajamno imenovanje na-sliednikom; (leg.) le -i di Giustiniano, Justinijanove ustanove. institucije; l’ — d’ un órdine religioso, osnivanje vjerskoga reda; dare — a un pòpolo, po-dignuti narod; -1 di letteratura, poCeci knjiievnosti.
istmo, m. (geogr.) prevlaka, zem-ljouz, zemljouzica; (anat.) naju-ze mjesto nekih organa; traforare V —, pokusati nemoguce.
  istologia, f. (med.) histologija (nau-ka o tkivima ljudskoga tijela).
  istòria, f. e der. V. stòria e der.
  istoriare (istdrio, -òri), v. a. ure-siti sa povjesnifkim slikama.
  istèrico (-ci), ag. V. stòrico.
istorlògrafo, m. povjesnik, histo-riCar, historik. istradamento, m. putovanje, na-predovanje k cilju; — alia letteratura, uvod u knjiìevnost. istradare, v. a. uputiti, upuCivati; uvesti, uvoditi; V. avviare, stradare, ìstrice, m. jei.
istrione, m. (spreg.) glumac, ko-mitar; (di piazza pùbblica) lakr-dijaS.
istru-ire (istruisco, -sci), v. a. uCi-ti, nauCiti, pouCiti, pouCavati, obuCavati, naputiti; (informare) obavijestiti, obavjeSéivati, izvi-jestiti, izvjeSCivati koga o Cemu; (leg.) islijedivati, islijediti; istrazivati; — un processo, podici parnicu, povesti spor; pod-vrCi nekoga strogom ispitu. || =irsi, v. r. uCiti se, nauCiti se, obuCiti se, pouCiti se; islijedivati se.
istruito, ag. nauCen, obrazovan;
  un uomo —, uCen Covjek. ¡strumentale, ag. (mus.) koji se vrSi glazbenim orudem (instru-mentima); messa —, misa pje-vana; (gram.) sedmi padei (po-kazuje Cime je ne§to udnjeno). istrumento, m. sprava, orude; (fig.) sredstvo, orude; glazbeni (muziCki) instrumenat; isprava, pismo, dokumenat, akt; — d’ erezione, pismo o uvedenju, o osni-vanju; — di divisione, diobena isprava, isprava o diobi; — di fondazione, zakladna isprava; — di misurazione, mjerilo; — notarile, biljeiniCka isprava; — a vento, instrumenat, u koji se duva; — a còrda, instrumenat na strunu, 2icu; (leg.) — d’un matrimònio, d’un trattato, isprava o vjenCanju, o pogodbi; -i da guerra, puSke, topovi, tan-kovi, avioni. istruttivo, ag. pouCan. istrutto, p. p. e ag. (pop). V. istruito.
istruttore, m. (»trice, f.) nastavnik. uCitelj; giudice —, istraì-ni sudac, sudac istraìitelj, is-ljedni sudac, isljednik; commissario —, istraini povjerenik. istruttòria, f. istraga. istruttòrio (-òri), ag. istraini; processo —, istraini postupak, pret-hodna istraga istruzione, f. nastava, obuka; pou-ka, poucavanje; obrazovanje.