luccichio
— 554 —
lùcido
luccichio (-ii), m. sijanje, blista-nje, buktanje; (del mare sotto il sole o la luna) blistanje; (di stelle) trepet. luccicone, m. V. lucciolone, luccicore, m. slaba svjetlost, svje-tlucanje. luccio (-ci), m. (zool.) stuka. lùcciola, f. (zool.) svitac, svitka, svijetac, svjetlica, krijesnica; dare ad intènder -e per lantèrne, prodavati rog za svijeóu; prènder -e per lantèrne, uzeti rog za svijeéu.
lucciolato, m. (insètto) svitac. lucciolone, m. debela suza; gli spuntàvano i -i, gorko je pla-kao.
lucco (-chi), m. (stor.) raskoSno odijelo (koje su nosili Firentin-ci, i, prije Revolucije, suci); (scherz.) òggi ti sèi messo il —, danas si se raskoSno obukao. luce, f. svijetlo; svjetlost, jasnost, sjajnost, vidjelo, dnevna svjetlost, dan; (di specchio) staklo za ogledalo; (di arco, vòlta) visina; pi. (poèt.) o6i; (degli òcchi) oèì-nji vid; la — del sole, suncana svjetlost; — del gas, plinska svjetlost; — elèttrica, elektrii-na svjetlost; — falsa, rilava svjetlost; mèzza —, — fiòca, incèrta (penombra), slaba svjetlost. polutama; dare alla — (di dònna) roditi, (di autore) objeloda-niti; venire alla —, ugledati Bo-ije svijetlo, izaéi na svijetlo da-na, roditi se; prènder — da, od-rediti dan od; perder la —, osli-jepiti; umrijeti; -i notturne, zvijezde.
lucènte, ag. svijetao, sjajan, bli-stav; òcchi -i, plamteée oii. Il Sinòn.: luminoso, brillante, lùcido, lustro, fùlgido, fulgènte, rifulgènte, tèrso, netto, chiaro, lìmpido, nitido, torbido, splèndido.
lucèntemente, av. sjajno. lucentezza, f. sjaj, svjetlost, sjajnost; tòr la — a, uiiniti tamnim. lùcere (luco, luci), v. n. (poèt.) si-jati, sinuti, svijetliti, svijetliti se, sijati se; (fig.) blistati, blje-Stati.
lucèrna, f. svjetiljka, uljenica; (agr. dello strettoio) bara; (cappèllo dei prèti) trokutan seSir;
  (d’ ufficiali di marina, di gènte di corte) Sesir nalik na feluku (dugaiku, a uzanu ladicu); le -e, ofi; quesf òpera sa di —, ovo djelo mirice po ulju. lucernaio (-ai), m. svjeéonosac. lucernàrio (-òri), m. (per dar luce alle scale, e simil.) stakleno podstresje (koje pokriva dio krova jedne zgrade za osvjetlje-nje steoenica i slièno); (su tetto) prozorfic na krovu. lucernière, m. visok svjeénjak sa lampama. lucernino, m. dim. svjetiljSica; (stòr.) oruznik (koii ie nosio se-sir nalik na svjetiljku). lucernone, m. stakleno podstresje da osvjetljava stepenice i sUòno. lucèrtola, f. gu§terica; — verde, guSter, zelembaé; — di mare. ostriz.
lucherino, m. (uccèllo) 6ii, cifak, zelenSica, trnovka, ovCica. lùcia, f. (tacchina) òurka; (pop.
  sbornia) pijanost. lucìa, f. (zool.) sljepió, neotrovna zmija, vodena zmija. smùk. lucidamente, av. jasno, bistro, sjajno.
lucìdamento, m., lucidatura e lucidazione, f. glaSanje, gladenie: davanje sjaja; (di pavimenti) trr ljanje, ribanje; (di disegni) pre-crtavanie prema svijetlu. lucidare (lùcido), v. a. (un disegno) precrtati (na providni papiri; (chiarire) rasvijetliti. rasvjetlii-vati, naiiniti svjetlijim, iasni-jim: (scarpe) lattiti: (pavimenti) trljati. ribati; (panni) satinirati, dati siainost: (stòffe, carta) gla-Cati, uglafati, ufiniti sjajnim. V. lustrare, lucidezza, f. sjaj, svjetlost, sjajnost.
lucidità, f. jasnost: — di mente.
  vedrina, bistrina duha. lùcido, ag. sjajan, svijetao; (a. e m.) sjajan, blistav, uglaian; (fig. chiaro, chiaroveggènte) bistar. vidovit; mente -a, idèe -e, ve-dar. bistar duh; (med.) -i intervalli, osvjestica. lùcido, m. (a. e m.) sjaj, svjetlost; (da scarpe) fiks, mast, za cipele, laStilo, vostilo; (di un disegno) precrtavanje prema svijetlu; fare il — d’ un disegno, precr-