piva
— 739 —
plagiàrio
piva, f. gajde, svirala, sopjela, so-pile; (di pastori) frula; (doppia) diple; (di scòrza d’ àlbero) pis-taljka; tornar con le -e in sacco, poéi za biskupa, a povratiti se kao zvonar. pivèllo, m. (in Alta Italia) kicos, lutan, kaciperka. pivetto, m. (a Roma e Gènova) mladic.
piviale, m. (eccl.) plaSt; (gr.-or.) stihar.
pivière, m. (uccèllo) zvizdovka, zvizdulja; (minore) kulik (ptica); V. piovano.
Pìzia, f. (sacerdotessa d’ Appèllo) pitija.
pizzacheretto e pizzacherino, m.
(uccèllo) ritska sljuka, bekasina. pizzicàgnolo, m. kobasicar; (fam.)
 nevjest operator, kasapin. pizzicamento, m. Stipanje. pizzicare (pìzzico, -chi), v. a. klju-cati, iskljucati (voée); sisati med (iz cvijeta); pipati grozdove, Iridati pojedina zrna; stipati (pr-stima); (una volta) ustipnuti; (mùs.) udarati (na pr. u harfu); (fig.) stipati (o zimi). || v. n. svrbjeti (koga Sto); (un poco) zasvrbjeti; (far pizzicore, il solletico) gkakljati, golicatì; mi pizzica il piede, noga me svrbi; gli pizzica la lingua, svrbi ga jezik, htio bi posto poto da go-vori; non mi —, nemoj me skakljati; gli pizzicano le reni (vuol buscarne), svrbe ga leda; mi oìzzicano le mani (ho voglia di picchiare), svrbe me ruke; pizzica di poèta, naginje pjesnis-tvu; sò dove gli pizzica, poznam njegovu slabu stranu; — di eresia, zaudarati po krivovjerstvu. Pizzicata, f. stìpanje; dar -e, stipati.
Pizzicato, p. p. di pizzicare. || ag. (dal vaiòlo) boginjav, rohav. Il m. e ag. (mùs.) pizzicato. Pizzicheria, j. kobasicarnica, koba-sicarska trgovina.
Pizzicore, m. svrbez.
Pizzicottare (pizzicòtto), v. a. stipati, ustipnuti. stipnuti. Pizzicottata, f. (scherz.) e pizzicotto, m. ustip; modrica od sti-Panja; dar un pizzicòtto a, Stipati, ustipnuti, stipnuti.
pizzo, m. (di barba) bradica; (merletto) óipka. placàbile, ag. pomiriv, pomirljiv. placabilità, f. pomirivost, pomir-ljivost.
placamento, m. (p. u.) umirenje, ublazenje, stìsanje. placcare (placo, -chi), v. a. ubla-ziti, umiriti, smiriti, stisati; za-dovoljiti; — Iddio, umilostiviti. Il =arsi, v. r. umiriti se, stisati se, ublaziti se. placato, m. plakat. placatore, ro. (=trice, /.) pomiritelj, miriteli.
placatòrio, m. (sacrifizio) zrtva po-mirenia.
placca (-che), f. ploiìca, tablica, list; (di serratura) metalna plo-ca kroz koiu prolazi kljuc u bravu; plocica u satu, na koiu se oslaniaiu sve pruzine; metalna plofica (znak nosaia, polica-jaca itd.); ploiica na iavnim ko-lima (na koioi je broj ili ime vlasnika, itd.); tablica (na vra-tima odvietnika, bilieznika, pri-vatnika, itd.). placcare (placco, -chi), v. a. oblo-ziti (dragom kovinom neSto sto nije dragi kamen). placchetta, f. (pitt., neol.) plocica. placènta, f. (anat.) plodva, poste-ljica.
placet, to. (leg.) placet (vladina dozvola za izvrSenje biskupske odredbe u drìavi). placidamente, av. tiho, mirno;
  spokoino. placidezza e placidità, f. mirnoca;
  spokoinost. plàcido, ag. tih, miran, spokoian. placitare (plàcito), v. a. (bur.) dati vladino odobrenie za (na). placitazione, f. (bur.) exequatur (dozvola, zapoviiest da se izvrsi presuda), plàcito, m (lett.) autoritativno mnijenie; a mio bène —, po mojoi volii, po momu mislieniu. plaga (-ghe), f. (poèt. e geogr.) krai, okolis; (sito) polozai; (clima) podneblie; niska morska obala.
plagiare (plàgio, -gi), v. a. krasti (u knjizevnosti), plagirati, plagiàrio (-àri), m. kniizevni krad-liivac, plagijator.