mangiatòria
— 575 —
manierato
mangiatòria, f. V. mangeria, mangiatura, f. izgriieno, izjedeno mjesto (na hljebu, na tkanini). mangiatutti, m. in deci, drzak, na-duven, obijestan èovjek. mangiaufo, m. indecl. gotovan, muktadiija, Èankoliz. mangiauòmini, m. indecl. nebojsa, hvaliSa, razmetljivac. mangime, m. krma, piéa, meca; (di pisèlli e vecce) crno braSno; (per ingrasso di bestiame) krma. mangiucchiare (mangiucchio, -chi), v. n. griskati, jesti preko volje; Sesto i pomalo jesti. mani, mpl. (lett.) duSe mrtvih (kod Rimljana); podzemni bo-govi.
mani (a), av, u, na ruke. mania, f. bijes, ludost, djelomi-Cno ludilo, zanesenost, pomama, Cudnovate navike; manija; è la sua —, to je njegova omiljena ideja, omiljen predmet. maniaco (-ci), ag. mahnit, bjeso-mufan; nastran, zanesen; lud; delirio —, bjesomuCno ludilo. || m. mahnitac, ludak. marnato, ag. (are.) è tutto lui —, on je prava slika i prilika, puki on.
mànica (-che), f. drzalje, drzak, drèka, rufica, drzalica; (di vestito) rukav; (stòr.) rukav od oklopa; (fig.) una — di ladri, banda, copor lupeza; -e cogli sgonfi, rukavi naduveni pri ra-menu; (farm.) — d’ Ippòcrate, cjedilo za piée; èsser di — larga, biti girokih rukava, ne gledati potanko; quest’ è un altro par di -e, to je drugo, to je druga stvar; (fig.) avere una còsa nella —, nelle -e, drzati, imati u ru-kama, neograni ceno odredivati; in -e di camicia, goloruk. manicare (mànico, -chi), v. a. e v. n. DA. jesti. manicaretto, m. ukusna poslastica. manicheismo, m. (relig.) manihe-jizam [dualistiéka nauka Ma-neta (III. v.) koji je je naufa-vao da postoje dva prvotna po-fela: jedno dobro a drugo zio], manichèo, m. (relig.) manihejac (sljedbenik manehejizma). manichetta, f. dim. zarukavlje, taslica; rukavnica, narukvica, manìetna.
manichino, m. dim. V. manichetta; (pitt.) covjeÈja, zivotinjska figura od voska ili debelog pa-pira, hartije (kartona); lutka od voska ili drveta; (archit.) ukras u obliku kotarice pune cvijeca i voòa; (pi.) (manette) lisicine. mànico (-chi), m. (d’uno strumento) drzalje, drzak, drSka, dr-zalica; rucica (na plugu); (dì vaso) drSka, rufica; (di scure) sjekiriSte; (di coltello) korice; (di scarpello) 61en; (di cucchiaio) drzak; (di spada) baliak; — della zàngola, buékalo; Arlehinova drvena sablja; méttere — a, met-nuti, nasaditi drìalje, drgku; (fig.) girare, ciurlare nel —, biti u opasnosti da se izgubi nesto, ljuljati se; (fig.) uscir dal —, iskaliti srdzbu; (prov.) tante vòlte al pozzo va la sécchia che la ci làscia il — e V orécchia, dotle vrfi ide po vodu, dok se ne razbije; gettare il — dov’ è andata la scure (diètro la scure), baciti drzak poslije sjekire. manicòmio (-mi), m. ludnica, du-sevna bolnica. manicòtto,m. muf; rukavnica; na-glavak; mirica, kolcak. manicure e manicure, m. njego-vanje ruku. manièra, f. nafin; obiCaj; obifni nacin postupanja; vrsta; (lett. e artis.) naCin rada svojstven ne-kome; (di stile) izvjeStaCenost, neprirodnost; — d’ èssere, nafin; bella —, uljudnost, uétivost; curiosa —.', èudno drzanje!; (di artisti) far di —, ufiniti izvje-StaCenim; dati krut, usiljen, ne-prirodan izgled; — campagnola, seoski obifaj; di belle-e, ulju-dan, udvoran, uftiv; di — che, tako da; in che —?, kako?; in tutte le -e, svakako; in — di, kao, kao po, iz, kao iz; in nessuna —, nikako, ni na koji na-Cin; alla — di, kao, kao Sto, onako isto kao; alla — che, tako da; in qualche —, u neku ruku. donekle. I| Sinòn.: spècie, fatta, fòggia, forma, sòrte, sòrta, guisa, manierato, ag. izvjeàtacen, nepri-rodan, usiljen; parole -e, laska-ve rijefi; stile —, suvise izvjes-tacen stil. || m. izvjeStafenost, neprirodnost, usiljenost.