parificare
— 693 —
paròla
parificare (parifico, -chi), v. a.
 (lett.) V. pareggiare, parìglia, f. jednak; parnjak, Co-vjek istoga polozaja; (di cavalli) par (iste forme i boje); dva vranca takmaca; (di carte da giòco) dublet; (di dadi) pas (u kockama); rènder la — (in mal senso), vratiti zao za sramotu, vratiti silo za ognjilo; (in buon senso) vratiti milo za drago, parimente e (più us.) parimenti, av. jednako; takoder, isto tako. parisìllabo, ag. (gram.) ravnoslozni. parità, f. potpuna jednakost; slic-nost; parnost, dijeljivost sa dva; paritet, jednakost burzovnih te-fiajeva na dva trziàta; — di voti, jednakost glasova, jednak broj glasova; in caso di — di voti, pri jednakom broju glasova. parlàbile, ag. sto se moze govoriti. parlachiaro, m. koji otvoreno go-vori.
parlacchiare (parlàcchio -chi), v. n.
 govoriti bez veze, bez vaznosti. parlamentare (parlamento), v. n. pregovarati, voditi pregovore, stupiti u pregovore. parlamentare, ag. saborski, parla-mentski; (fig., stòr.) sudski; parlamentami; (fam.) uitiv. ¡I ro. prego varai; clan parlamenta, pristasa parlamenta, parlamentarismo, m. (polìt.) par-lamentarizam (sistem parlamenta).
parlamento, m. sabor, parlamenat, zakonsko tijelo; (stòr. frane.) ve-likaSka skupstina, narodna skup-
 stina.
parlante, ag. koji govori, obdaren govorom; (fam.) brbljiv, razgo-voran; izrazit, pun izraza. parlantina, f. govorljivost, razgo-vornost; (pop., ramanzina) ukor; acquistar la—, raskokodakati se; ha una grande —, jezik mu trei kao ceketalo u vodenici. parlare, v. n. govoriti; zboriti; iz-raziti se; razgovarati se. || v. a. govoriti, besjediti; (un poco) po-zboriti; (cominciar a parlare) progovoriti, prozboriti; — pel naso, hunjati, govoriti kroz nos; —; ad alta voce, govoriti glasno, (fig-) govoriti drsko; — a bassa voce, govoriti tiho, lagano; —in punto di forchetta, govoriti nejasno i naduveno; —- chiaro e tondo, govoriti otvoreno, bez
 dlake (uzla) na jeziku; — tra i dènti, mrmljati, saptati; — del più e del meno, razgovarati o kojecem; — dòttamente, govoriti lako, rjecito, knjizevno, s veli-kim znanjem, kao iz knjige; — arrogantemente, govoriti drsko;
  —	confuso, trabunjati; per modo di —, da se tako izrazim, stono rijec; continuar a —, nastaviti govor; aver facoltà di —, biti rjecit; ne parleremo, raspravit cemo; non si parla che di questo, ne raspravlja se nego o tomu; lingua —, obiÈni govor; ziv jezik; — italiano, croato, serbo, govoriti talijanski, hrvatski, srp-ski; —■ (sa imenicama) govoriti o; — di musica, govoriti o glaz-bi; — ragionevolmente, govoriti razborito, biti pametan; senza
  —	di, nezavisno od. || Sinòn.: ragionare, discórrere, confabulare, conversare.
parlare, m. govor, rijec; narjeèje, jezik; (lambiccato) nejasan i na-duven govor; (corrotto, di convenzione) pokvaren jezik, govor, ugovorni jezik (lopovski, satro-vacki itd.); (franco) sloboda go-vora.
parlata, f. govor; besjeda; slovo;
 razgovor. parlatore, m. (=trice, f.) govornik; besjednik; un facile —, dobar govornik. parlatòrio (-òri), m. govornica, so-ba za razgovor (u samostanima, zavodima); (telef.) govornica. parlatura, f. govor; besjeda; razgovor; nacin govora, razgovora. parmigiano e parmènse, m. (càcio) parmezan.
Parnaso, m. (monte) Parnas; (fig.) pjesnistvo, poezija; il dio del—, Apolon; le figlie del —, Muze; cultor del —, pjesnik. paro e più comun. par, m. V. paio, paròcchi, mpl. naoìnjak (dio konj-ske oprave, koja zasticuje ocì). parodia, f. (lett.) parodija, smijes-no oponasanje, podrazavanje nekoga ozbiljnoga djela; smijesno oponasanje, podrazavanje, ismi-javanje; autór di —, pisac parodija.
parodiare (parodio, -dii), v. a. pa-rodirati, naèiniti parodiju; (fig.) oponasati, podrazavati, smijesno predstavljati. paròla, f. rijefi; (vocàbolo) izreka;