promovitore
— 782 —
propagare
promovitore, m. (=trice, f.) promi-catelj, promicalac. || ag. koji promice.
promozione, f. unapredenje, pro-mocija; (scol.) ispit (polozen s uspjehom); lica koja su zajed-no unapredena; (bur.) — per (ad) anzianità, a scelta, promak-nuce po dobi, po izboru. promulgare (promulgo, -ghi), v. a. proglasiti, proglasivatì; (divulgare) razglasiti; objaviti; obna-rodovati (zakon, naredbu). promulgatore, m. (=trice, f.) raz-glasaé.
promulgazione, /. obnarodovanje (zakona); proglasivanje; (divulgazione) razglasivanje. prònao e pronao, m. (archeol.)
 predvorje hrama. pronepote e (m. us.) pronipote, m. (di figlio o figlia) praunuk; i -i, potomci.
pròno, ag. (lett.) nagnut, nakriv-ljen, kos. pronome, m. (gram.) zamjenica. pronominale, ag. (gram.) zamjenic-ki; verbo —, povratni glagol. pronosticabile, ag. koji se pred-skazuje, osnovan na pretpostav-kama, vjerovatan. pronosticamento, m. (p. u.), pronosticazione, f. (p. u.) e pronostico (-ci), m. predskazanje, proricanje, konjukture (o buduc-nosti); (med.) lijeènièki (ljekar-ski) zakljucak o bolesti. pronosticare (pronostico, -chi),v. a. predskazivati, predskazati, pro-reci.
pronostico (-ci), m. proricanje, predskazanje; proroèanstvo; slutnja; (med.) lijecnicki zakljucak o bolesti; znak. prontamente, av. brzo, hitro. prontezza, f. brzina, iznenadnost, naprasnost; pripravnost; (pitt., scult.) neusiljenost, okretnost erta, pokfeta; — di mente, ostro-umnost, naprasitost, zestina. pronto, ag. (preparato) pripravan, spravan, spreman, gotov; (finito) dovrsen, dokoncan, dogotov-ljen, gotov; (ràpido) brz, hitar, zuran, iznenadan; okretan, ziv, raspolozen, veseo; — di mano, brz na ruke, sake (da se tuie);
 —	d’ ingegno, oStrouman, na-prasit, iestok, zivahan; —all’ira,
  sklon na srdzbu; véndere a -a cassa, prodati uz gotovo; star in —. biti spreman; pronto! (al telèfono), halo!; pronti! (pel trèno). ulaz, gospodo!; aver in —, imati pri ruci. prontuàrio (-àri), m. priruenik, udzbenik. prònubo, m. provodadzija (za vjen-canje od strane vjerenika). pronùncia, f. e der. (lett.) V. pronunzia e der. pronunciamento, m. (polìt.) pronunciamento (pobuna osobito vojnifka u korist kojeg pogla-vice).
pronùnzia, f. izgovaranje; (ben netta) otrzito izgovaranje; (leg.) izricanje (presude). pronunziàbile, ag. izgovoran. pronunziamento, m. izgovaranje. pronunziare (pronunzio, -zi), v. a. izgovarati, izgovoriti; izreci, izri-cati; (fig.) proglasiti; — una sentenza, izreci presudu; — lo sfratto, odrediti otpravu. ;i =arsi, v. r. izjasniti se; izgovarati se; obi-ljezavati se. pronunziativo, ag. (lett.) sposoban za izgovaranje, izricanje. pronunziato, p. p. e ag. izgovoren; izreÈen; ostar, izrazit (erte na licu); odreden, jasan (karakter); odlucan, izreian (namjera). || m. izreka. izrijek. propagàbile, ag. koji se moze ras-prostraniti, rasiriti; koji se lako prenosi na drugoga; (med.) pri-lijepiiv, zarazan. propagamento, m. razmnozavanje, rasplodavanje (bilja, zivotinja); (fig.) sirenje, rasprostiranje (ide-ja); (fis.) rasprostiranj.e (zvuka). propaganda, f. sirenje, rasprostiranje idejà. propaganda; (Congregazione della S. Sede) Propaganda (za sirenje vjere); far —, (neol.) propagiratì, vrsiti propaganda
propagandista (-ti), m. propagator, onaj koji siri, rasprostire ideje; (relig.) clan Propagande (rim-ske).
propag=are (propago, -ghi), v. a. razmnozavati, rasplodivati; siriti, rasiriti, rasturiti; (i rami) raz-graniti se; (le radici) raskorije-niti se; (divulgare) razglasiti. li =arsi, v. r. razmnoziti se, rasplo-