capitale
— 151 —
capo
  detta di —, otkaz, otpovijed glavnice; impiego del —, uloze-nje glavnice; pagamento del — (totale), isplata glavnice, (parziale) otplatak glavnice. capitale, m. glavni grad, glavna varoS; prijestolnica, prijestoni-ca; glavna stvar, suStina; veliko slovo; lettere -i, velika pofietna pismena slova. capitale, ag. glavni, osnovni, bit-ni; pena —, smrtna kazna; peccato —, smrtni grijeh; sostanza —, osnovna imovina; far — di (su), racunati, osloniti se, osla-njati se na. capitalismo, m. kapitalizam (zlo-upotrebljavanje zgrnutog kapi-tala).
capitalista (-sti), m. kapitalist, glavniÈar. capitalizzare, v. a. kapitalizirati. uglavniCiti, pretvarati u glavni-cu. Il v. n. stedjeti. capitalizzazione, f. uglavnicenje, kapitalizacija. capitana, f. admiralska lada, glavna lada (na kojoj se nalazio za-povjednik koji je zapovijedao sa vise ujedinjenih ratnih lada); (móglie di capitano) kape-tanova supruga; vodica. capitanare, v. a. e v. n. (mil.) za-povijedati kao kapetan, ici pred vojskom; (fig.) biti na òelu; (ad una nave) zapovijedati brodom. capitanato, m. dostojanstvo kape-tana; (stòrico) oblasno, zemalj-sko okruzavanje, ogranicavanje; okrug; (circolare) okruzno po-glavarstvo, okruzni ured, pogla-varstvo; (distrettuale) kotarsko poglavarstvo, sresko naèelstvo; (di porto) lucko poglavarstvo;
  —	montanistico, rudarsko poglavarstvo, nacelstvo.
  capitaneggiare (capitanéggio, -gi), v. a. V. capitanare, capitano, m. poglavar, nacelnik; poglavica, starjeSina, haramba-sa; (ufficiale) kapetan, satnik, komandir cete, eskadrona, ba-terije; (mar.) kapetan, zapo-vjednik lade; (condottiero) voj-skovoda, vojvoda; —• a lungo corso, kapetan duge plovidbe;
  —	di corvetta, korvetni kapetan;
 —	di vascello, kapetan linij-skog broda; — di porto, lucki
 poglavar, kapetan pristanista;
 —	provinciale, zemaljski poglavar; — circolare, okruini poglavar, naielnik; — distrettuale, kotarski poglavar, sreski naÈelnik. capitare (capito), v. n. doci, dola-ziti, prispjeti; dogoditi se, zbiti se, sluÈiti se; m’ è capitata bella, desila mi se je bas zanim-ljiva stvar; se mi capita tra le mani, ako mi dopadne ruku, dode li mi pod ruku; al primo che capita, al primo capitato, prvi koji dode, stigne, capitato, ag. (bot.) glavat. capitazione, f. glavarina. càpite (in), loc. av. lat. na celu. capitèllo, m. (archit.) glava stuba, vijenac, kapitel (izradeni ko-mad koji je gornji dio stuba na kojem lezi glavni prag ili luko-stup); (de’ falegnami) ukras, pervaz na gornjem kraju orma-ra, kreveta, stolica itd. capitolare, ag. (eccl.) koji pripada skupstini ili koru kanonika, ka-pitularni, kaptolski. capitolare (capìtolo), v. n. (mil.) pregovarati o predaji; predati se, pokoriti se; (di libri) razdi-jeliti na poglavlja. capitolato, m. ugovor o predaji. capitolazione, f. (mil.) ugovorena predaja, kapitulacija. capìtolo, m. (d’uno scritto) glava, poglavlje; (di convenzioni) èia-nak; toéka ugovora; (del Corano) sura; (riunione de’ canonici) kapituo, kaptol, kanonicki zbor; (fig.) predmet, stvar, dio; -i, ugovori; -i d’òneri, uslovi za kupca; avér voce in —, imati pravo glasa. capitombolare (capitómbolo), v. n. preturiti se, prevrnuti se preko glave, strmoglaviti se. capitómbolo, m. premetanje, pre-vrtanje preko glave; zestok pad; (fig.) propast. capitone, m. Ioga svila, capitozza, f. ohastren hrast. capivòlgere, v. a. V. capovòlgere, capo, m. (parte del corpo) glava; (d’uno scritto) glava, poglavlje; (direttore) glavar, gei; (oggetto trattato) predmet, stvar, objekt; (estremità) kraj; vrh; (promontorio) glavina, rat, rt; (principio)