divòrzio
— 299 —
dolce
divòrzio (-zi), m. razvod braka; (fig.) fare — con, prekinuti veze sa.
dlvòto, divozione, e der. V. devòto e der. divulgare (divulgo, -ghi). v. a ras-trubiti, razg’asiti, razglaSivati, rasturiti, prosuti; (far noto) ob-znaniti, obznanjivati; (notizie) raznositi prenositi glasovc. divulgazione, f. objavljivanje, raz-glasavanje. dizionàrio (-àri), m. rjefnik, giovar, zbirka protumafenih rijeti ili izreka. dizione, f. slog, sastav, dikcija. do, 1« pers. ind. pr. del verbo dare.
dò, m. (mus.) do, ut. do’, av. V. dove.
dóccia C-ce), f. (med.) duS, tu3, Skropilo- (condotto) cijev (me-talna, zemljana itd.); (ai tetti) ilijeb. oluk (na kuéi); (a. e m. scalpèllo) poluokruglo dlileto; far la —, duSirati, tuSirati, istu-Sirati.
docciare (dóccio, -ci), v. n. curiti, kaDati.
docciatura, f. (med.) du5. tuS. doccione, m. usta na oluku; cijev, iiljebljen kamen za oticanje vode; zemljane cijevi. docènte, m. profesor, docent; — privato, privatni docent; libero —, vanredni profesor (osposob-lien da predaje na sveufiliàtu). dòcile, ag. poslusan, pokoran; po-uiljiv; (fig.) gotov, spremali na svaku uslugu. docilità, f. posluinost, pokornost; pouCljivost: (fig.) gotovost, sprem-nost na svaku usiugu. docimasia, f. (med.) pluéni pokus. dòck, m. (mar.) dock, brodogradi-liSte.
documentare (documento), v. a. dokazati, dokazivati, podnijeti dokaze; potkrijepiti dokazima. ispravama; — le spese, iskazati troikove. documento, m. isprava, pismo, do-kumenat; pismen dokaz; pove-lja; (notarile) biljeznicka isprava; (originale) matica, izvorna isprava; (legale) pravna isprava; (doganale) carinarska isprava; (privato) privatna isprava; (pubblico) javni isprava, javno pismo; (probatorio) dokaznica, do-
  kazna isprava; (apocrifo) krlva, podmetnuta isprava; (autentico) autentifina isprava; (vizioso)sum-njiva isprava: (debitoriale) za-duinica; (mar.) -i di bordo, brod-ske isprave; — di cessione, ustupna isprava, isprava o ustu-pu; — di concessione, koncesio-nalna isprava; — di consegna, predajna isprava. isprava o pre-davanju; — di debito, zaduini-ca, isprava o dugu; — di fondazione, zakladno pismo; — di legittimazione, iskaznica; — di prova, dokaznica, dokazna isprava: — di trasporto, prijevozna isprava; — di viaggio, putna isprava; custodia giudiziale di -i, sudsko Suvanje isprava; raccòlta di -i, zbirka isprava; senza -i, bez iskaznica. dodecaèdro, m. (geom.) dodekae-dar, dvanaestornik. dodicènne, ag. od dvanaest godi-na. Il m. dvanaestgodiSnjak. dodicèsimo, ag. dvanaesti || m.
  dvanaesti dio, dvanaestina. dódici, ag. num. dvanaest; (nòtte) pola noéi, ponoéi; (giorno) pod-ne; — persone, dvanaestorica. doga (-ghe), f. duga. dogale, m. (stòr.) duzdev. dogana, f. carinara, divona; (dazio) carina; — di confine, po-granlfna carinara; — principale, glavna carinara, doganale, ag. (di dogana) carinar-ski; (di dazio) carinski; lega —, carinska sveza; territorio —, ca-rinsko podruéje. doganière, m. carinik, carinar; i -i, carinarski Sinovnik. dogato, m. (stòr.) duzdevo dosto-janstvo i vrijeme dok traje, dòge, m. (stòr.) duid (vrhovni ma-gistrat genovske i mletaike re-publike).
dòglia, f. oStra boi (veòinom reumatici): (in senso morale) tuga, ialost, boi; pi. trudovi; -e del parto, oorodaj; aver le -e, tru-diti se; poradati. doglianza e (p. u.) dogliènza, f. prituiba, ialba, tuzba; far le pròprie -e, izjaviti sauieSée; portare —, prituiiti se, ialiti se, iznijeti prituzbu, poialiti se. dogma, f. e der. V. domma e der. dolce, ag. sladak; blag, ljubak, mio, umiljat; tih, pitom, miran;