stralunamento
— 1068 —
straordinàrio
  stralunamento, m. prevracanje (ocima).
stralunare (straluno), v. a. pre-vracati (oci ili ocima), stramàglia, f. (agr.) stocna hrana (sijenp, slama, trava); obrok (stocni).
stramaiòlo, m. (agr.) nabavljaÈ stocne hrane. stramaledire, v. a. (fam.) prekli-njati iz svega srea; Dio ti stra-maledisca!, podi k vragu! stramangiare (stramangio, -gi), v.
  n. prejesti se. stramaturo, ag. prezreo. stramazzare, v. a. oboriti, srusiti, lupiti o zemlju. || v. n. bubnuti, hrdnuti o zemlju. stramazzata, f. zestok pad; pada-nje; bubnuce o zemlju; dar una —, izvaliti se koliko dug i Sirok. stramazzo, m. zestok pad; (materasso) dusek; modrac; (di crini) strunjaca; (di piume) pernica. stramazzone, m. V. stramazzata, strambellare (strambèllo), v. a. tr-gati, rastrgati, potrgati, iskidati. strambèllo, m. krpa, dronjak. stramberia, f. budalaStina, ludori-ja, besmislica, nastranost, cudno-vatost.
strambo, ag. lud, besmislen, bu-dalast, nastran, Sudan, cudno-vat. Il m. smetenjak. strambòtto e strambòttolo, rr*. seo-ska Ijubavna pjesma; Iosa pje-sma; (spropòsito) gruba pogre-ska, zabluda. strambottolare (strambòttolo), v. n. natucati, rdavo govoriti neki strani jezik; govoriti nerazum-ljivo.
strame, m. V. stramàglia; (per lettièra) lezaj. stramoggiare (stramaggio, -gi), v.
  n. obilovati. stramònio (-ni), m. (pianta) tatula, bivolfiici. stramortire (stramortisco, -sci), v. n. pasti u nesvijest, onesvije-stiti se.
strampalatàggine, strampalàggine, strampalateria, f. V. stramberia, strampalato, m. V. strambo, strampaleria e (m. u.) strampeleria, f. V. stramberia, strampelatezza, f. V. strampalatàggine.
stranamente, m. òudno, neobicno, izvanredno, preko mjere.
stranare, v. a. rdavo postupati. straneggiare (stranéggio, -gi), v.
n. (are.) V. straniare, stranezza, f. cudnovatost, neobii-nost; cudnovata, neobicna stvar. strangolamento, m. davljenje, za-davljenje, gusenje, ugusenje, za-gusenje.
strangolare (strangolo), v. a. da-viti, udaviti, zadaviti; gusiti, ugusiti. zagusiti; — un affare, svrsavati posao na dohvat, na brzu ruku. || -arsi, v. r. ugusiti se, zadaviti se. strangolatolo (-oi), ag. koji davi, gusi; passo —, tijesan, opasan klanae.
strangolazione, f. V. strangolamento, straniamento, m. (lett.) daljina, udaljenost, odstojanje; udalja-vanje, udaljenje. straniare (strànio, -ni), v. a. (poèt.) udaljavati, udaljiti; uklo-niti; (fig.) odbaciti, odbiti; zlo-stavljati. Il =iarsi, v. r. udaljiti se, otici iz; odbiti se od necega; razlikovati se. straniereggiare (stranieréggio, -gi), v. n. (p. u.) oponasati strance, stranièro, ag. tud; stran, inostran-ski, inokrajni. || m. tudinac; stranac; inostranac, inozemac. || Sinòn.: estràneo, alièno, esòtico, bàrbaro, èstero, peregrino, strànio (-ni), ag. (poèt.) vanjski, izvanjski; tud; inozemni, ino-stranski, inokrajni; neobican, koji se ne upotrebljava, razlicit. strano, ag. tud; stran; (pop.) inozemni, inostranski, inokrajni; cudan, neobiòan, cudnovat, nastran. Il m. lo — si è che, nec-bicno je to da. stranuto, m. e der. (pop.) V. starnuto e der. straordinariamente, av. izuzetno, izvanredno. neobicno; èudnovato. straordinarietà, f. prekorednost, izvanrednost, izuzetnost. straordinàrio (-òri), ag. izuzetan, izvanredan, vanredan; neobican; cudnovat; rijedak; nepredviden (trosak); professore —, izvanredan profesor. || m. izvanrednost, neobicnost; vanredni izdatak, nepredviden trosak; (ciò che si fa, si màngia, si paga ecc. in più) vanredno, ekstra, ono sto se ufiini preko obicaja, vise no sto je odredeno.