importanza
— 446 —
imposta
zan; il più — si è che, glavno je da.
importanza, /. vainosi, znameni-tost; znaéajnost; vlast, povjere-nje, upliv, utjecaj; darsi aria d’—, graditi se, praviti se va-ian; la cosa non è di certa —, stvar je bez vainosti. importare (impòrto), v. a. (merci) uvesti, uvoziti, uvazati ; (una moda) unositi, unljeti, unaSati, do-nijeti sa strane. Il v. n. vaiiti, vrijediti, znafiti neSto, biti od znac'enja; (somme) iznositi; pòco to’ impòrta, malo marim; di questo a lui pòco impòrta, do toga mu niSta nije stalo; che ve ne impòrta?, sta se vas tièe?; to’ impòrto molto, mnogo se me tiCe; se non è che questo, pòco impòrta, ako se radi samo o tome, niSta za to. importatore, m. (»trice, f.) uvoz-nik.
importazione, /. uvoz; dazio d’—, uvozna carina; merce d’—, uvo-zna roba, impòrto, m. iznos; svota; (prezzo) cijena; (capitale) glavnica; (massimo) najveéi iznos; (minimo) najmanji iznos; (parziale) djelo-miòni iznos; (totale) ukupni iznos; l’importo è di, raiun iz-nosi, svega ima; — in contanti, iznos u gotovu novcu; — effettivamente erogato, iznos u goiovu podmiren ili potroSen; fino all’
 —	di, do iznosa od. importunamente, av. dosadno, ne-prijatno.
importunare e importunire (importuno e importunisco, -sci), v. a. dosaditi, dosadivati, dodijati, dodijavati; vrijedati (odi); — con preghiere, dosadivati molbama; importunarsi di qc., brinuti se, uznemirivati se. importunità, f. dosadivanje, name-tanje; dosada, nametljivost. importuno, ag. dosadan, neprija-tan; nametljiv. || m. dosadan covjek, nametljivac. importuoso, ag. (mar.) bez luke. imposizione, f. nametanje, uda-ranje; porezovanje, porez, na-met, teret, danak. taksacija; davanje, nadjevanje (imena); nalaganje; odredivanje; polaga-
 nje; — delle mani, rukopolaga-nje; (imp.) procedura d’ —, postu-pak porezovanja. impossènte, ag. CAR. nemocan. impossessamento, to. zauzece; za-uzimanje posjeda. impossessarsi (impossesso), v. r. osvojiti, prisvojiti, prisvajati; zauzeti Sto. impossibile, ag. nemoguc, nemo-gucan; (fig.) vrlo iudan, smi-jesan, neobican; nesnosan; è — che, nemoguce je da; fu —, nije se mogio; farò V —, uéinit cu sve Sto je moguce; è —I, nije nikako moguce!; V ha ridotto all’ —, utjerao ga je u rog; se per —, ako se baà i desi, ako kakvim cudom; voler V —, htjeti Sto je nemoguce; del tutto —, sasvim nemoguce. || m. nemoguce, nemogucnost. ispossibilità, f. nemoguénost. impossibilitare (impossibilito), v. a. onemoguéiti, utiniti nemogu-éim.
impossibilmente, av. nemogucno. imposta, f. namet, porez; (casatico) kuóarina; (fondiaria) zem-ljarina; (di consumo) daca od potroSka; (di produzione) placa od proizvadanja; (diretta) izrav-ni porez; (indiretta) neizravni porez; (rendita) dohodarina; (sugli stipendi, emolumenti) porez od place; (personale diretta) iz-ravni licni porez; (sulla rendita personale) liCna dohodarina; (generale d’ industria) opci porez od teievine; (sul trasferimento di sostanza) pristojbina od prenosa imovine: (suppletoria) naknadni porez; abbuono d’ —, popust poreza; addizionale sull’ —, prirez na porez; aliquota d’ —, osnovica poreza; arretrato d’ —, porezni zaosta-tak; cancellazione d’ —. ispis poreza; commisurazione d’ —, odmjeravanje poreza, oporezo-vanje; condono d’ —, oprost od poreza; dichiarazione d' —, izjava o porezu; obbligo d’ —, porezna duznost; occultazione d’ —, zatajavanje poreza; riduzione d’ —, snizenje poreza; ririscossione d’ —. pobiranje, utje-ravanje poreza; sottrazione d’—, uskracivanje poreza; tasso d’—,