esborsare
- 324 —
esecuzione
  rino) trud; (polvere dello scodellino d’ arma da fuoco) pot-prasak (barut za potprasivanje), fitilj, kapsla; (per attirare animali) meka, primama, mamac; (fig.) mamljenje, primamljiva-njer munire di —, metnuti mamac; (fig.) prèndere uno all’—, marniti, primamljivati. escandescènte, ag. plahovit, na-prasit, zestok, osorljiv, nabusit. escandescènza, f. nastup, izliv, na-prasitost, naglost, jarost, ljutina; dare in —, planuti, drnuti se. èscara, f. (med.) krasta. escavare, v. a. (p. u.) V. scavare, escavazione, f. kopanje, dubljenje; rupa, jama; (scavi) kopanje, is-kopavanje, otkopavanje. escire, v. n. V. uscire, escita, f. izlazak, izlaz. esclamare, v. n. uzviknutl, klik-nuti, uskliknuti, usklicati, va-piti, zavapiti. esclamativo, ag. (gram.) koji slu-zi za usklik; punto —, znak us-klika, fudenja (!). esclamazione, f. uzvik, usklik, po-klik.
esclùdere (escludo; perf. esclusi), v. a. iskljuèiti, iskljufivati ; (eccepire) izuzeti, izuzimati. esclusione, f. iskljufenje; motivo d’ —, razlog iskljufenja. esclusiva, f. iskljufenje, pravo za-brane, nepristanka (veta); pretènde all’ — di galantòmo, sma-tra se da je sàm poStenj afina; dare l’ —, staviti veto, zabranu, nepristanak. esclusivamente, av. iskljuéivo, je-dino.
esclusività, f. iskljufivost. esclusivo, ag. iskljufiv; koji is-kljufuje; (eccettuato) osim, izim (col gen.) escogitare (escogito), v. a. smisli-ti, izumiti, smisljati; zamisliti, zamisljati, uobraziti. escogitazione, f. uobrazenje; za-misljaj; razmisljanje, premis-ljanje.
 escoriare (escorio, -òri), v. a. gu-liti, oguliti kozu, odrijeti, sa-drijeti.
 escoriazione, f. (med.) odrtina;
 oguljenje koze. escreato, m. (med.) izbacaj, hrafka. escrementale e escrementizio (-zi),
  ag. nefist, smradan; materia —, escrementizia, izmet. escremento, m. (med.) izmet, iz-metina, nefist, smrad; (di animali) balega. escrescènza, f. izrastao, nabrekli-na, guka; (all’ òcchio del cavallo) navlaka na oku (kod konja); (sulle rupi) kuk; (sugli alberi) kvrga, fvoruga ; (protuberanza) grba.
escursione, f. izlet; (scorreria) fe-tovanje, upad sa fetom. escursionista (-sti), m. izletnik. escusàbile, ag. koji se moze da iz-vini, isprifa escusare, v. a. (poèt.) izviniti, is-prifati.
escussione, f. (leg.) presluSavanje svjedoka. escùtere (escuto), v. a. (testimòni) presluSati, preslusavati : — un debitore, pozvati duznika pred sud.
esecràbile e esecrando, ag. grozan, gnusan, gadan; proklet. esecrare (esècro e èsecro), v. a. kleti, proklinjati; gnusati se, mrziti.
esecrazione, f. gnusnost, gnusanje, groza; kletva, prokletstvo. esecutivo, ag. ovràni, izvrsni, eg-zekutivni; atto —, ovrsno djelo, forza -a, ovrSna snaga, ovrsna moc; mezzo —, ovrsno sredstvo; passo —, ovrsni korak; potere
  —, ovrsna vlast; titolo —, ovrs-ni naslov. esecutore, m. ovrSitelj, izvrSitelj ; (mus.) sviraf, muzifar; — testamentàrio, oporufni izvrsilac. essecutòria, f. (leg.) ovrsna presuda.
esecutorietà, f. (leg.) izvrSivost; annotazione dell’ —, zabiljeze-nje izvrsljivosti. esecutòrio (-òri), ag. (leg.) ovrsan,
  izvrsljiv.
esecuzione, f. ovrha, eksekucijà; (di obblighi fondazionali, ecc.) izvrsivanje, ispunjivanje; (eseguimento) izvrsenje, provedenje, izvodenje; (cambiaria) mjenifna ovrha; (capitale) smaknufe, iz-vrsenje smrtne kazne; (della pena) izvrsenje kazne; (della sentenza) izvrsenje presude; (immobiliare) ovrha na nepokretni imetak; (mobiliare) ovrha na pokretne stvari; a scanso d' —,