rovèscio
— 898 —
rubatore
  —	uno stato, srusiti, razvratiti drzavu; — un trono, oboriti pri-jestolje; — un bataglione, pregaziti, rastjerati bataljon. Il v. n. preturiti se, prevrnuti se. || -arsi, v. r. preturiti se, prevrnuti se; obrnuti se; oboriti se; prevaliti se, prevracati se; (mil.) povuci se u neredu; (spandersi) izljeti se; (mar.) prevrnuti se (lada, ca-mac); (venire addòsso) baciti se, pasti na; tu rovèsci la colpa addosso a me, ti na me bacas kriv-nju. || Sinòn.: rovinare, abbàttere, demolire, distrùggere, diroccare, smantellare, atterrare, rovèscio (-sci, -sce), ag. obrnut, prevrnut, okrenut naopako; (supino) leieci na uzmak; man —, udarac nadlanicom. || m. naliije; (di panni) sa dva lica; (della mano) nadlanica; (di àbiti) prevrnut dio haljine; (di pioggia) pljusak; (sgridata) ukor; — della medaglia, naliije medalje; 1! — di fortuna, nezgoda; prènder le còse alla -a, a —, uzeti stvar naopako. krivo tumaiiti nesto; è il mondo a —, svijet je tumbe. rovescione, f. (grande acquata) ve-liki pljusak; (colpo) udarac pre-ko ruke. I| av. rovescioni, nauz-, nak, nauznaiice; si distese a —, legao je nauznak. roveto, m. kupinjak. rovigliare (rouiglio, -gli), v. a. (are.)
  V. rovistare, roviglieto, m. suSanj u kupinjaku. rovina,f. ruSevine, razvaline; (decadimento) propast, propad; (cròllo) rusenje, pad; (grave danno) kvar, Steta; (frana) urvina, obro-nak; (stato di còsa in rovina) poruSenost, rdavo stanje, pokva-renost; (pèrdita) gubitak, izgu-bitak, nezgoda, propast, krah, slom; (d’ un castello) gradina; la — del vènto, zestina vjetra; mandare in — uno, upropastiti nekoga; andare in —, upropastiti se; cadere in —, pasti u bi-jedu, u nevolju. || Sinòn.: conquasso, sconquasso, fracasso, subisso, frana, precipìzio, rovinamento, m. ruSenje, pad; pus-toSenje.
rovinare (rovino), v. a. rasiti, sru-Siti, razvaliti, soriti; gurnuti u ponor, baciti u propast, upropastiti; satrti, satirati; kvariti,
  pokvariti, istetiti, ostetiti; (campagne, città) pustositi; — ia salute, poremetiti zdravlje. || =arsi, v. r. rusìti se, srusiti se, razvaliti se, soriti se; stropostati se, survati se; ostetiti se, pokvariti se; poabiti se; (d’ un volto) polomiti se, provaliti se; (andar in povertà) propasti, upropastiti se. rovinatore, m. (=trice, f.) pustoài-lac, opastosilac; razruSilac. rovinio (-ii), m. rusenje, oburva-nje.
rovinoso, ag. trosan (zgrada); (fig.) stetan, ubitacan, opasan; pre-skup; koji upropascuje. rovistare (rovisto), v. a. premetatl, pretraziti. rovistio (-il), m. kopanje, iskopa-vanje, otkopavanje (u potaji proti nekomu). rovito, ag. (pop.) V. rovènte, rovo, m. kupina. rozza, f. kljusina, mrcina. rozzamente, av. grubo; neuctivo;
  nezgrapno. rozzezza, f. grubost; neotesanost, nezgrapnost; neuitivost; (d’ un lavoro) neizradenost, neizrada; (scabrosità) hrapavost. rozzo, ag. grub; nezgrapan, neote-san; prost, grub. rdav, rdave kakvoce; nepristojan, neuljudan, prostacki; (non lavorato) neizra-den; lavoro —, krupno djelo; tela -a, roveino platno. Il m. prostak, neotesan covjek, grmalj; glupak.
ruba, f. andare, spacciare, vendere a —, ici (roba) na jagmu, pro-davati se, prolazitl (roba) kao alva; méttere a —, pljaèkati, opljackati, porobiti. rubacchiamento, m. e rubacchia-tura, f pljaèkanje, krada. rubacchiare (rubacchio, -chi), v. a.
  podkradati. rubacòri e rubacuori, m. inv. (scherz.) krasna, puna cari, dra-zi osoba, kieos; (fig.) otimai srea, grabisree. rubamento, m. V. furto, rubare, v. a. krasti; uzeti bez prava. bez zasluge; svojevoljno slu-ziti se tudom robom; odnijeti; pljaikati. Il Sinòn.: rapire, furare, involare, predare, depredare, spogliare, pirateggiare, truffare, rubatore, m. (=trice, f.) lopov, krad-Ijivac, kradljivica.