diritto
— 284 —
diroccare
stoffa) lice; (di danaro) glava; (competenza) pristojbina; (facoltà) vlast, ovlastenje; (titolo) pravo, pravo ime; (acquisito) ste-fieno pravo; (asserito) ustvrdeno pravo; (assoluto) bezuvjetno pravo; (consuetudinario) obifiaj-no pravo; (dubbio) dvojbeno pravo (elettorale) izborno pravo; (ereditario) nasljedno pravo, pravo nasljedstva; (industriale) obrtno pravo; (innato) prirodeno pravo; (internazionale) meduna-rodno pravo, internacionalno pravo ; (matrimoniale) zenid-beno pravo; (iscritto) uknjizeno pravo; (marittimo) pomorsko pravo; (penale) kazneno pravo; (personale: individuale) lifino pravo; (personale: creditorio) dugovinsko pravo; (prescritto) zastarjelo pravo; (prevalente) jafie pravo; (privilegiato) povla-Steno pravo; (processuale) pro-ceduralno (procesualno) pravo; (proibitivo) pravo zabrane; (pubblico) javno pravo; (reale) stvar-no pravo; (soggettivo) subjek-tivno pravo; (territoriale) feritori jalno pravo; (universale) opfie pravo; (usucapito) odrzano pravo; — d’ associazione, pravo udruzivanja; — d’ autore, au-torsko pravo; — d’ edizione, iz-davafiko pravo, pravo naklade;
—	d’espropriazione, pravo raz-vlaifiivanja; — d’ impugnazione, pravo pobijanja; — d’ uso, pravo porabe, pravo sluziti se (fiim); — d’ usufrutto, pravo uzivanja; — dei poveri, siro-maàko pravo; — di caducità, pravo na opale stvari, pravo oSasnosti; — di compensazione, pravo na prebijanje, pravo kompensacije, zamjene, preboja;
—	di disposizione, pravo ras-polaganja; — di grazia, pravo pomilovanja; — di patente, pa-tentno pravo; — di patronato, patronatsko pravo; — di pegno, pravo zaloga, zalozno pravo; — di percepire, pravo na pobira-nje; — di porto, lufika pristoj-ba, lufika daca; — di possesso, posjednifiko pravo, pravo po-sjeda; — di priorità, pravo pr-venstva, prednosti; — di pro-pinazione, pravo tofienja; — di proprietà, vlasnifiko pravo,
pravo vlasnosti, vlasnistva; — di pubblicità, pravo javnosti:
  —	di regresso, pravo regresa ili zavrate, regresno pravo; — di rimborso, di risarcimento, pravo na naknadu; — di riscatto, pravo otkupa; — di ritenzione, pravo zadrzavanja, za-drzaja; — di riunione, pravo sastajanja; — di scalo, pravo stovarista; — di scelta, pravo izbora, pravo biranja; — di servitù, pravo sluznosti, pravo posluzja; — di stola, stolarina, birovina; — di successione, na-sljedno pravo, pravo nasljedstva; — di vicinato, susjedno pravo; a — o a torto, pravo ili krivo; a —, di —, per —, pra-vom, po pravu, s prava; in via di —, pravnim putem; conseguenze di —, pravne posljedice; comunione di -i, pravna zajed-nica: realizzazione del—, ostva-renje prava; togliere un—, uki-nuti, ukidati, oduzeti pravo; trasferire un —, prenijeti, pre-nositi pravo, diritto, e per sìnc. dritto, ag. prav, ravan, pravan, upravan; pravi-can; iskren; pravilan; (destro) desni, pravi; — di persona, us-pravan; andar —, iéi ravno. ¡| av. pravo; uspravno, uspravo; parlare per — e per rovescio, nasumce govoriti. dirittone, m. (=na, f.) lukavac, prepredenjak u sitnim stvarima. dirittura, f. stavljanje, namjeSta-nje u red; pravac, povufiena erta (da se nelto uredi po njoj); (fig.) pravednost, pravifinost, fie-stitost, tofinost; — di giudizio, zdrav smisao, pravedno sude-nje, prosudivanje; a — (addirittura) apsolutno, neogranifieno; bezuslovno. dirizzare, v. a. V. drizzare, dirizzatura, f. ispravljanje; po-pravka; (dei capelli) erta, raz-djeljak.
dirizzone, m. (fam.) obifiaj; jogun-stvo, tvrdoglavstvo; prèndere una —, poéi nesmotreno prema, diro, ag. (lat.) okrutan, nemio. diroccamento, rusenje; razvaljiva-nje; materijal ponisene zgrade. diroccare (dirocco, -chi), v. a. po-rusiti, ruSiti, sruSiti, razruSiti, razvaliti.