cisoia
— 187 —
civetteria
cisoia, cisoie, f. nozice, skare, ma-kaze.
cispa, f. krmelj, drlje. cispadano, ag. (geogr.) s ove strane rijeke Pada. cispellino e cisposo, ag. krmeljiv, drljav. cisposità, f. krmeljivost. cista, f. (al giuoco del maccao} deset.
ciste (cisti e cistidi), f. (med.)
  mjehurié, besika. cistèrna /. Catrnja, zdenac, cisterna, rezervoar; (acqua di —) kis-nica; (mar.) lada, koja nosi vodu drugim ladama. cìstico (-ci), ag. besiCni; idropisia -a, vodnica besike, mjehurica; tumore —, zapaljenje besike, mjehurica. cistite, f. (med.) zapaljenje besike, mjehurica. citare, v. a. navesti, navoditi do-slovno; imenovati, oznafiti; (leg.) navoditi, navesti, pozvati se na; pozvati na sud (ili na koju dru-gu vlast); — uno scrittore, un passo di scrittore, l’ autorità d’ un scrittore, navesti kojega pisca, piscev ulomak, autoritet kojega djela (u dokaz neke tvrd-nje).
citato, ag. pomenuti, navedeni; po-zvan (na koju vlast). || m. po-zvanik.
citatore, m. (=trice, f.) onaj koji navodi tude spise, citator; (a qualche autorità) pozivalac; (d’u-na legge, ecc.) navodilac. citazione, f. poziv; (d’una legge, ecc.) navod; (scritta) pozivnica;
  —	edittale, editto di —, ediktal-ni poziv, izrok.
citeriore, ag. (geogr.) s ove strane jednoga kraja, mjesta. citiso, m. (bot.) zanovjet, tila. citrullàggine e citrulleria, f. glu-post, tupoglavost, tupoca. citrullo, m. glupak, tupan. città, f. grad; — capitale, glavni grad; — di residenza, prijestolni grad; — de’morti, groblje; — santa, Jeruzalem; —etèrna, Rim;
  —	alta e bassa, visi i nizi dio obalnoga grada; — fòrte, utvr-deni grad.
cittadella, f. (più pop. fortezza) tvrdavica; èsser la — d’ un partito, biti srediste (u kojem je jedna stranka najjaCa).
cittadina, f. gradanka; gradié. cittadinanza, f. gradanstvo; —del-
  lo	stalo, drzavljanstvo; acquisto, perdita della cittadinanza, ste-cenje, gubitak gradanstva. cittadinescamente, av. gradanski.
  po gradanskom obièaju. cittadinesco (-chi), ag. gradanski; gradski.
cittadino, m. gradanin; virtù -e, gradanska svijest, gradanska vr-lina; — dello stato, drzavljanin;
  —	accademico, akademski gradanin; — onorario, poCasni gradanin; di —, (ag.) gradanski. ciuca (-che), f. tovarica, magarica. ciucàggine, f. magarestina. ciuco (-chi), m. tovar, magarac; (prov.) il — dà del bue all’ asino, vo(l) se ruga magarcu da je rogat.
ciuffare v. a. uhvatiti, zgrabiti za kose.
ciuffo, m. (di peli, capelli) Cupa; (sulla fronte) kika, Cuperak; (di penne) perjanica, Celenka; (d’ uccèllo) col —, pupavac, cuba; — ribèlle, dlaka koja raste u pro-tivnom pravcu od ostalih. ciurlare, v. n. — nel mànico, ne biti postojan u obeéanjima, u odlukama. ciurma, f. (mar.) momcad, mor-nari; (di persone) gomila, hrpa. ciurmaglia, f. (spreg.) olos, izmet, rita, gad. ciurmare, v. a, voditi za nos, varati.
ciurmatore, m. (=trice, f.) komedi-ja§, pajac, opsjenar; pjevaC (u srednjem vijeku); (fig.) varalica. ciurmeria, /. sarlatanstvo. civaia, f. e più comun. al pi. civaie, soCivo, povrée, zelen, zelje. civanzo, m. (non comun. avanzo) preticak, visak; —di cassa, bla-gajniCki pretiCak; — di congrua, vilak od kongrue; — disponibile, raspolozivi visak. cive, m. (lat.). V. cittadino, civetta, f. (zool.) cuk, sovica; (dònna lusinghièra) namigusa; (fig.) òcchi di —, zuto-sjajne oCi; (fam.) zlatni komad; far la —> koketirati, udvarati se; far —, ne uspjeti, propasti, civettare (civetto), v. n. (cac.) do-biti, loviti mamcem; (far la civetta) koketirati, udvarati se. civetteria e civettàgglne, f. zelja