appariscènte
— 59 —
appetito
  kazati se, izaci na vidjelo; (di fantasmi) prikazivati se, jav-ljati se; (sembrare) cinìti se, pricinjati se; gli apparì che, Si-nilo mu se, mislio je, drzao je; da ciò apparisce, odatle se vidi, jasno je. appariscènte, ag. koji udara u oci, upadljiv (o bojama), koji je pristao, lijepa izgleda. apparitore, va. (uscière) sluzitelj. apparizione, f. pojava; pojavlji-vanje; pojavljenje; far atto d’ —, sam se pojaviti; (lett.) privide-nje, avet. appartamento, m. oveci stan; (di stanze) red sobà; (piano) pod, sprat: -i (pi.) prostori je. appartare (apparto), v. a. luciti, odijeliti; metnuti na stranu. Il sarsi, v. r. udaljiti se, skrenuti, sklonuti se na stranu, vrdnuti. u stranu. appartenènte, ag. nadlezan, pri-nadlezan, spadajuéi na; èssere —, pripadati. || m. pripadnik. appartenènza, f. pripadanje; (competenza) nadleznost, prinadlei-nost; (còsa dipendènte) zavi-snost; (accessorio) pribor, pri-padnost; (pertinenza) pripadnost. appartenere (appartèngo, -tieni), v. n. pripadati; (èssere di proprietà di) biti neSiji; questo libro m’appartiene, ova knjiga je moja; (competere) pristajati, iéi komu sto; ciò non m’appartiene, to me ne ide; ciò appartiene a voi, to je vaga zadaca, duznost. appassiona mento, m. strast; lju-bavna strast; neodoljiva ielja; toplina, zivot (u knjizevnosti i umjetnosti). appassionarsi (appassiono), v. r. zalostiti se, zanijeti se, oduSe-viti se; naljutiti se, razgnjeviti se; (innamorarsi) zaljubiti se, zavoljeti; (affliggersi) tugovati, zalostiti se. appassionato, ag. strastven; stra-stveno zauzet; zaljubljen. appassire (appassisco, -sci), v. n. e v. r. oduzimati svjezinu, uSiniti uvelim; oduzimati boju; (più intenso) uvehnuti. Sini ti dasve-ne, uvene; oduzeti svjezinu, boju; (di frutte, diventar più dolce): fò — quest’ uva, susim ovo grozde.
appellàbille, ag. (leg.) prizivan. appellabilità, ag. prizivnost, pravo priziva (ialbe). appellante, m. e f. (leg.) prizivaS, zalitelj, apelant. appellsare (appèllo), v. a. (chiamare) zvati, pozvati; prozvati, prozivati; dozvati. Il sarsi, v. n. e v. r. prizvati, prizivati se, ape-lovati, ialiti se viSoj vlasti; come s’ appella?, kako se zove, ka-ko mu je ime? appellativo, ag. (leg.) Sto sluii za prozivanje, za prizivanje. || m. (gram.) zajedniSki, opci. appellazione, f. zvanje, nazivanje; priziv, apelovanje; dedurre V—, obrazloziti, izvesti, izvoditi priziv; giudizio d’ —, prizivni sud; procedimento d’ —, prizivni po-stupak; termine d’ —, prizivni rok.
appèllo, m. (chiama) prozivanje; (leg.) nriziv, apel; Corte, tribunale d’ —, prizivni sud; — nominale, poimeniSno pozivanje; d’—, prizivan.
appena, av. jedva. tek Sto, s mu-kom. || cong. (tòsto che) Sim, odmah Sim. netom; non —, sko-ro, tako skoro; si campa appena —, jedva jedvice se iivi. appèndere (appèndo; perf. appesi), v. a. (attaccare) zakaSitl, prika-Siti, okaSiti; (impiccare) objesiti, vjeSati.
appendice, m. e f. dometak; f. (di giornale) podlistak, fejton. appestare (appèsto), v. a. okuiiti, okuzivati; (appuzzare) usmrdjeti, usmrdivati. appestato, ag. kuian; zarazen ku-gom, okuzen. appetènza, f. volja, zelja, zudnja; (appetito) tek, glad; prohtjev, volja k jelu. appetire (appetisco, -sci), v. a. ie-Ijeti po nagonu, naginjati, tessiti, stremiti; (aver voglia di) zudjeti, vatreno ieljeti, poieljeti Sega; hlepiti za Sim. appetito, m. tsk, glad; volja, prohtjev k jelu; aguzzar l' —, na-draziti glad; aver —. imati tek, zeljeti jesti; sento —, ogladnio sam; ho perduto l’ —, ne 6e mi se jesti; (prov.) I’ — vien mangiando, volja sa jelom pridolazi,