i5 o6
(*) Vtnet. ap. Gabr. jolit. de Fsrrariii, if fratresy 1550. in 8.
 LVIJI M. A. SAVELLICI
„ rit apud nos , fibi currerc habeat annuatim eo modo , & forrtia , ut „ in praeientiarum ab Gubernatoribus noftris Introituum confcquitur , „ ut ficut nunc eidem iolutio di&orum ducatorum ducentorum ab eif-„ dem Gubernatoribus impenditur, ut quandocumque fe alere, fuiique „ indigentiis providere valeat, fitque omnibus Dominio noftro infervi-j, entibus munificentiac gratitudiniique noitrae non vulgare monumen? „ tum.
           sj De parte —— — 125 „ De non .	55
         „ Non finceri ■	1
Annis morbifque ingravefeentibus acceffitlu&us ex praepropcra Marii fìlii morte,quam Sabellicus, etiamfi exfpc&ationi curifque iuis minusre-fpondiflbt, unice tamen diligebat. Illum Pierius Valerianus in tanto lu-éiu folaturus, Oden earn miiìt quam legere eft in Hexametrorum, Odarum, Epigramm at um ipiius libro, pag. 88. (a)
                Quid Marce tantum filii doles viccm,
               Qucm acceperas precario, &C.
Conditus eft Marius in s. Mariae Gratiarum aede, in parva iniula pro-pe urbem, ultra Georgii majoris infulam & fanum: Epitaphium pater ipie addidit. quod Joannes-Georgius Palferus defcripfit in Mcmorabilbus Vcnctiarum monumenti*, qui liber, au&orisfui manu delineatus, apud me afiervatur: id vero epitaphion nifi a Marci Antonii parentis obituinfcul-ptum lapidi fepulcrali facile ex iis eft conjicere, quae ipfe tcltamento fuo praecipit, quod infra nos, ex publicis due alts, ut vocant , cancella-riae attis exferiptum, apponemus.
MARIO. FILIO SVAVISSIMO SABELLICI. PIETAS ANNO. M.D.VI.
  Invalefcente inter haec affeóti corporis aegritudine , qua dudum tentabatur , prope feptuagenarius fato concelfit Sabellicus. Non una eft fcriptorum fententia , quo tempore 3 quove mortis genere fit ille cxftinttus, vel ubinam tumuiatus. At vero verius eft, lue venerea, aut certe malo huic affini abfumptum ipium occubuiile XIIII. kal. majas, conditum eodem quo Marius filius tumulo, ad praedi&am s. Mariae Gratiarum aedem.
  De mortis genere ita loquitur Pierius Valerianus lib. I. de literato-rum hominum infelicitate , ut licet, quantum in fe eft, verborum am-bagibus obvelare iilud conetur , forte ut tanti magiftri memoriae parcat, facere tamen non potuit, quo minus, fi quis attention animo ejufdem verba expendat, inde conjiciat exitiale quodpiam malum, neque a gallico mul tum abhorrens, ficuti ctiam Bayle fupra memo-ratus obfervat • Fir ille (de Sabellico ita Pierius) fcriptorum copia & elegantij multo clarior, quam mca utta poßit commendatione crefcere, miferabi-lem vitae finem eum fortitus eft, quod putrida., pemicicfaque correptus elepban-tiaft , per annos aliquot miferabiliter cruciatus) interclufa vocis via, caeterif~ que tarn fpiritus, quarn cibi meatibus computrefcentibus, gutturifque corruptis omnibus organis , venifque corrofts , non fitte cruciabili tormento annos aliquot ftregit, eaqu* tabe demum confettus interiit . Verum ii Pierius terrificam
adeo