M. ANTONII COCCII SABELLICL
Rerum Venetarum ab Urbe condita in univerfumopus,
VT{S£F ATI O.
SCripturus ego ab Urbe condita Venetorum gefta, poflum ut vere, ita honciìe illud profitcri, quod plerique ahi rerum fcriptores non fineambitionis fulpicionefecerunt ordiri me liiftoriam non modo variam, atque ob id ipfum maxime me-morabilem, fèd longe etiam utiliifimam ; quippe quee cum ipia rerum novitate non parum deleäare pofllt ledoris animum , tum optimorum multitudine exemplorum in omnes civiles di-iciplinas inftruere. Nam quum omnis fère nova Ie&io hoc lia-beat, ut meliorem quam accipiat reddere lè dicat le&orem : id rerum Venetarum eo audacius profitebitur cognitio, quo faci-lius pleniufque quam reliqua ulla praeftare poterit. Fuerunt po-pulorum quorundam , qui Imperio quandoque potiti funt res ( quis nefeit?) magnifica; & ampia?, vel in primis Romanorum, quibus iplendore ac magnitudine eorum qua; foris geffere, for-taffe cedimus; verum fànctitate legum, juris sequatione , inno-centia , c^teriique iànèìioribus inftitutis res Veneta» cum Romanis collate, non modo non deteriores illis, fed longe etiam ( adfit modo ¿equus judex) meliores reperientur. Nequemirum: creduntur casterorum primordia ( nifi Poetarum fabulis fidem habendam putamus ) omnino humilia ac pene fordida . Sed fàc vel honeftifilma fuifle, ea ipià tamen parum lieta ab initio re-peries : quandoquidem ièrvitutem longe prius iènièrint, quam ullam libertatis dulcedinem. Et dubitet quiiquam, qualcs earum gentium fuerint mores, qua; Regum libidinibus prius parere alTucverint, quam legibus: quae ante fervili plauiii delegata; fint, quam libero fuffragio ? Ego vero non miror, Imperia illa quse nujufmodi habuifient principia, prorius olim internile : fèd qua: his lemel malis imbuta coalefcere quandoque potuerint, Sc quae ubi coaluiflent, tam diu illis ftare contigerit, id certe non fo-lum miror, ut dixi, ièd vehementer etiam obftupeo. Contra
fuerunt