LIBER II.
jfturus. A&um erat de re Veneta, 6c hoftium infidiis, 6c 143S oppidanorum perfidia eircumventa : fed Deus Optimus Maximus , cui , quemadmodum faepe diximus , omnis Refpublica 6c jucunda eft 6c grata , atque eo gratior, quo 6c melius ( ut Venetorum ) ab initio inftituta , non paifus eft ita evenire . Opportune accidit , ut Ba-rcta quidam Gotolengicus , ab hofte ad oppidanos ob id ipfum miffus , quum in Venetos pabulatores incidif-fet , ad Mellitam fit perdu&us : ex eo , promiifa prius impunitate , cognitum eft , in quo difcrimine eifet res Veneta . Nec mora ulla fuit : motis repente caftris , incolumis Venetus cum omnibus copiis Brixiam verfus abiit . Picininus quarta no&is vigilia ad Marcariam jam tranfmittere copias cceperat , quum cohortes in Mantuana caftra praemiffae praefto illi affuere . Nuncia-tur interea yenetum citato abeuntem agmine jam paf-fuum millia duodecim abeffe : nec oppidanos , quia neminem cedenti agmini inftare lenfiffent , aliquid in praefentia movere auios.
  Patefa&a Mantuani Principis defe&ione , valicliffima in hoftem claffis confeftim decreta eft , quas galeones fexaginta , triremes quinque , aliaque minora navigia haberet. Petrus Lauretanus, cui navium imperium eft datum, per Padi fluenta inve&us, Mantuanos fines po-pulari eft juifus . Terreftres interim copiae ad Balneo» lum caftra habebant : quac Venetus diligenter metatus, foifa 6c vallo communiverat . Tentavit ad id partem copiarum in urbem , quae proxima erat , ad prasfi-dium mittere : cui alterius failionis principibus .reni-tentibus , poftulantibufque , ut portarum fibi cuftodia demandaretur , apparuit , parum tutiore loco rem Ve-netam in urbe effe , quam foris . Erat praefidio civi- Frandfd tatis Francifcus Barbarus , ad earn diem ingenii 6c do-drinae gloria pacifque artibus tantum clarus . Is falu- fortitudo in bri confilio obftitit , quo minus id ficret , docuitque fa'*,atu‘n-in quantum difcrimen civitatis ftatus adduceretur , fi , alterius fa&ionis hominibus eredita urbis cuftodia, re-
                 N n	liqui