VITA.	LV
Marcum-Antoni um Maurocenum, Senatorcm in primis dottum, epifto-' la^ qua Pompon» deceffum lamentatur, qui contigit (a) XII. kal. ma-jas anni M.CCCC.LXXXXVII. cum prope feptuagenirius is eilet.Com* mendavit mihi per litteras fuos Caefarcs Tomponius Laetut iis PAUCIS DIEBUS QUIBUS VITA DECESSIT, &c. Et aliquanto poft : K“™ Tomponius HAUD MULTO POST quam hanc fuam ad me mifìt lue librai ione m , FATO DECESSIT : pergitquc reliqua epiftola vitam ejus ita enarrare, ut facile appareat» quanto fit ipfe amore & reverenda magi-itrum de fe optime meritum proiecutus.
  Sex annos diftulit alteram Enneadum partem emittere, quibus totis , quemadmodum etiam fuperioribus annis,vix credi poteft, quibus quan-tiique auditoribus virifque dottrina conipicuis floreret Academia > quam domi iuae ipfeinftituerat. Hujus Academiae, quae neque Romanae, ncque Neapolitanae, neque FJorentinae, neque alii cuivis concedebat, non raro ipfe meminit in Epiftolis, praecipue vero in ca quam An-dreae Mocenico dedit ( b ) , tum admodum adolcicenti, & quem poft-ea celcbrem fecit fua de bello Camtracenfi hiftoria ( c ), dottumque fuum Tentatcucbon ( d ) ut aiia opera praeteream latino carmine lucubra-ta CO needum in publicum emiiTa. ACADEMIA, quam eleganti carmine bine profe&ums falutafti (fic illum per epiftolam affaturj pulebre valet : f/lque bodie frequent ut fi quando alias : faepeque , ut mibi dicitur , urbaniffimus ille tuorum aequalium coetut de te fitaviffime loquitur, tuamque fufpirat abfen-tiam. Non vacat clariflìmos difcipulorum reccnlerc, neque eilent humeri tanto oneri pares. Sufficiat pro cunttis memorare celebrcm Tierium Vale-rianum , Bellunenfem; DomitiumTalladium, Soranum ; & TctrumSabinum, quos e regionibus fuis evocavit difeendi fub tanto magiftro cupiditas. Pracftantifiìmi ex omni Venetae civitatis ordine, praefertim vero expa-tricio , inter quos facile eminebat Andreas T^augerius, gymnafium ejus celebrabant. Quanto autem cum fruttu inde redierint» notum omnibus faciunt, qua plerorumquc ipiorum fcripta, qua etiam al’orum dottiilì-morum hominum, & maxime ipiius Sabellici, qui non raro alibi, fae-pius in epiftolis maxima cum laude illorum mentionem facit.
  Quod fi tantum laborum in difeipulos crudiendos impendit, diffìcile credam, neglettam effe ab ilio Marii fìlii educationem : ex non jufta uxore hunc fufeeperat. Moribus quidem optimis gravibufque Sabellicus fuit, a|unt tamen-natura fuiffe in venerem prodiviori. Ipfiadhuc juveni, ex illicito concubitu, fub annum M.CCCC.LXXVIII. quo tempore Vtini profitebatur, natus erat hie Marius, ut conjicimus ex epiftola (f) , qua Francifco Piccolhomineo, Senenfi Cardinali} Marium eum-dem commendat: ut fi in tanta, beneficiorum ajfluentia, quanta ejus continentfa-cerdotia, units aliquis quando vel minimus yacaverit locus, dignaretur ejus pie-tas hunc jìlio fuo im pert ire: ecdefiafticum enim fieri tum Marius agitabat. Scripfit eam epiftolam anno M.CCCC.LXXXXVIII. ubi» E/ì, inquit, «Ubi Filius ANNOS CIRCITER VIG1NTI natus, etc. Egreffum primis grammatices elementis Ferrariam (g) mifit ad Antpnium Bonfinium, Afculanum. Hic ex Italia excitusa Rege MathiaCorvino honefto ftipen-dio , ejufdem juffu confcripfit ediditque rerum Ungaricarum Deea-das
  Quod primum vero Bonfinium rogavit Sabellicus, illud fuit, ut li.
teris
(a) Su mft.
Bibliotk.
Vaticanae.
 I5OO
(b)	F.pijt.
lib. Tlir.
(c)	Ven. ap. Bernardin, de Vitalib. 1525.in 8.
(d)	Ibid. 1511.»» J.
(e)	Hebell* Turcarurn libre VII. Eleyar. Ub.I.
(f) Epijf. Itb. VIII.
I498
(g )EpiflJib. II. III. &