LIBER IX.	217
diximus, tantamuno tempore multitudinem ex Patavio in 12^1 railitiam abdu&am : quum graviifimi auiloris teftimonio con« ilet, quandoque in ea urbe cenfos quadringentos equeftris 01-dinis viros, & quod plus eft, inde centum & viginti homi-num millia uno tempore ad bellum miifa . Poil Patavinorum caedem Ecelinus Bachilionem fluvium haud mukum infra Vincentiie mcenia validis munitionibus occlufum , in plures partes derivandum curavit, ut Patavinos aquis privaret: qui-bus multifariam dedu&is, urbem magis communitam reddidit; co ter um variis , vel in primis molarum , ufibus eam de-rivationem accommodavit. Ravennas Antilles & ipfe circum-du£ta Patavinis mcenibus foifa, ita oppidum communivit, ut nulli Ecelini conatus amplius timendi viderentur. Nec ita multo poil cum magna hominum manu ad Bachilionis clau-furam pergit. Cui Vincentinus praetor , neque viribus, ne-que animo impar , cum Ecelini copiis ad urbem praefidio reli-dis occurrit. Subitum ibi praelium commiffum , diuque, for-tuna neutro inclinante, dimicatum; fed in medio pugna; fer-vore, quum nunciatum eifet, refra&os eife fluminis aggeres, amnemque in veterem alveum toto aquarum impetu aver-fum , continuo Ravennas Praeful cani juifit receptui. Secutae hinc inde expeditiones aliquot, fed omnino memoria indi* gnae. Ob egregiam per id tempus operam Pontifici navatam tradunt quidam Venetis conceffum , ut Aureae a?dis Primice-rius mitra & pailorali baculo caerimoniarum hora uteretur : quod ad earn diem praeceiforum nemo impetraverat. Dux fe- 1252 nio confe&us fatis quidem profpera ufus adminiilratione, anno fui Ducatus quarto humanis deceflit. Ejus corpus in Au- Hainnius reae xdis veitibulo eil fepultum. Rainerius ¿envis Princeps in demortui locum eil declaratus.
                                      I	N
*