(*) Suht¡litui aJtt-r<j/7iEnnea-dum partem Laurt-tano Duci ttuncupa-■ttrtt.
 LXir M. A. SAVELLICI
lent. Tumoftendit, quam uberes virtutis & Iaudis fru&us colligantur ex ©dii, livoris , & iracundiae affeäibus , quibus cum antea multum infer-■vierìs , mox errore cognito , rationi te totum tradas . Denique fe ait » hone-ftiflimis cauffìs addu&um in Sabeliici funere perorale, & nunc prae-cfi&um Exemplorum opus pro virili curaiTe , ut emendatum prodiret: Cuius editìoncm, moriens mihi ad fe accerfito, & gratam recordationem pietatis in fc Michaelis Tri vi foni, TJjcolai fila, qui fub eo non parvo tempore meriterai , quique opus hoc lituris plenum exfcribendum curarat , commendava : ut Tarn obftlnatum, tarn durum, tam denique ferreum eße putem neminem , quem fuprema illa vox moribundi hominis , atque ideo ab omni fufpicione immunis non cmollißet. Me certe adeo emolliit, ut nihil pro humanitatis jure negare homini praefextim jam morienti potuerim ; majoretti hoc fatto tandem a bmis fpe-rans , quam quicquid de me Am a finii & Rabirii ifti recentes attendens •' Generofum id vereque chriftianum Egnatii officium in hominem, cum quo praeferrim perpétuas exercuerat iìmultates, debuerat illi laudem citius quam reprehenfìonem conciliare.- atqui non defuit a quograviter incufaretur, quod typis volumen dedita opera tradiderit, a quo, ubi in publicum prodiiiTet, non parum eflet ignominiae fuo adverfario inferen-dum. Verum ingenio erit nimis improbo quisquisobtredatorum cavilla-tionibus aures praebueritpot>usquamverisEgnatii argumentis,qui anno ab obitu Sabeliici commendatum opus in lucem emifit, ut verba illa ad calcém operis excufa declarant: Marci Antonii Sabeliici decem Exemplorum libri finiunt. Joannes Bartholomew fecit. Venetiis . M.D.VII. fcptembris die-XIX. Lauredani 'Principi! anno fexto. in 4. Huic Lauretano Principi Egnatius idem opus epiftoU graviffima commendavi, & quae au&oris &~operis ipfius laudibus referta eft. Non ab re vifum eft, pauca ex eadem epi-ftola hue tranfcribere. ut inde quifque intclligat, quae & au&or qui opus concinnarat, & Egnatius , qui curaverat imprimendum, de ilio fentirent. Maxime veilem, ita hie exorditur , Trinccps sereniffme, Dii im-mortales feeißent\ ut Sabellicotantum adhuc vitae fuperfuifset y velocii: quantum fupremae huic infiituti operis cmendationi dare potuifset. Dignus enim vir ille fuit qui lucis hac ufura longiore frueretur, dim partum hunc Exemplorum fu urn , ultima itti foetura nut um y in lucem ed:ret, quod non modo non affecutus eft vir de univerfa mortalitate, & praecipue de Rep* veftra fcribendo optime meritus : fed quafi in ipfo enixu ( quo animi moerore non facile dixerim ) fatis naturaeque con-ceffit. Et fane baud fcio : qua fult Sabelllcus ad pcrfcrendam adverfam valitudinem conflantia : plus ne ex affetto corpore doleret » an pro patrio affetta obverfantem animo librorum orbitatem moletlius ferret. Et paulo poft: Wjhil mir um, Sabel licum tam vehementer interitu imperfetti a fe partus doluiffe „ quo fibi confciusr trat, nihil a fe aut majore ft udì0, aut acriore curat aut denique feliciore fuccef-fu confcriptum. Multum Hie certe fludii cum in aliisy turn in his ipfìs Enneadi-bus t quae ab inclinatione imperii Romani ad tuum ufque feliciffimum principatum àeduttaefunt adhibuit. Ve rum hoc in opere nefcio quo patto elaboratum ab eo multo plus eft. vel quod extremum hunc foot urn , ut parentes liberos , quos affetta ae-tate gignunt, impcnfius diligmt : vel quod altera ( a ) hac nuncupatione fe fe tibi probare, & quafi oftentare vellet: vel quod pro fua in chriftianam religionem pittate in aliis multo maximam partem prophana fibi vendicaßent : in hoc praeter multorum cpinionem eleganter & breviter facra y vetuti in illuftripofita monumtn. toy legi poßent. Ad haec ita quoque natura comparatum ferme effe folet , ut e%-
trnemk