SANTA MARIA NUOVA	a9,
Malamente al nostro doge vengono attribuì-	in fol. see. xru, eli’ era già di Jacopo So-
due altre opere, cioè:	ranzo); imperciocché questa è opera di Ot-
•	. taviano Bono, come ha provato il chiarissi-
Congiura de' Spagnuoli contro la Repub-	mó Morelli p. 447- Riblioth. mss. Graeca
blica di Venezia nell'anno i6i8,mss. in	et latina. Bassani i8oa. 8. fol. pie. contenuto in un codice cartaceo
del Secolo xvm. che faceva parte della ricca	Molti sono gli elogi che il doge Contarini ri-
Libreria del fu cardinale Antonio Marino	scosse da’ contemporanei. Antonio Riccoboni
Priuli da san Trovaso, passata poscia in po-	nel suo Gymn. Patavinum ricordalo in più
tere della nobilissima famiglia de’ conli Ma-	d’un luogo con lode. Anche Nicolò Crasso
nin: giacché quella Relazione non è che la	nella Vita di Andrea Morosini lo storico dice
traduzione dell’ opera di Saint Real, inipres-	del Contarini: Vi* non modo litteris atque
sa a Parigi nel 1674-	adeo disciplinis omnibus mirum in modum ex-
li istoria’ belli inter Turcas et Persns ab	cultus et eloquentissimus, sed qui pro tempo-
ann. itioS ad ann. 1606 ( Cod. cart, origin,	rum ratione a musis ad martem deflcctere
  rum tuorum suavi(as, ut nullum vel exactissimum officii genus praetermittendum putes, tuae numquam dignitatis oblitus. lltudporro sumrnopere laudandum,quod eorum sententiae nequaquam adstipuleris qui amicos dignitatum expertes, 'procul ab Aula degentes, suisq. secessibus abditos minimi faciendos existiment ; tu contra eo forte nomine, quod nulli serviant, sludiosius colendos putas. nec ideo contemptum times, quod, quasi teipsurn deii-cias, qui ideo maior es apud omhes, quod libi ipsi tantuius videris, contendant coeteri mortales fastu dignitatem amplificare, tibi satis videtur amari, propterea colunt te, amoreque certant universi et cives et exteri, et quidem merito: veheratio siquidem egregiis tuis virtutibus debetur, amor amori, quo lui studiosis, orbe quodam suavissimae caritatis occurris. Possunt quidem homines qui nullum oderint, odio haberi, amari nisi qui amet, non potest. Angimur proinde non immerito, dum te, diutissime vivere meritum, tantis cu-raru/n anfractibus distentum sentimus, qui te praecipue eos egregie et alacriter excipien-tem, invadunt, quorum congressui, si parem animo corpóris firmitatem nactus esses, vel quam natura tribuit parcius expendisses, minore utique solhcitudine praemeremur-. tuum etenim in rebus publicis usarti novimus, nec minorem omnibus subeundis alacrita-tem, dispares attriti corpus culi, valetudinibusque saepissimis tentati, vires extimescimus, hec inficimur invito, ac renuenti tantum oneris imponi, vellemus etiam reluctantly et qui noscet aliquando vincula quae non solvere datur, abrumpere, diutius operi videmus in-cumbere, quam parcius, neque enim tam dura et aspera humanos conatus qiiam duratura commendant. Sed iam me reprimo, ne diutius urgendo precipere potius videar quam suadere. Sit satis prolixiori oratione amori amator, timori anxie hactenus indulsisi se. Quae vero de Regione laudatissimi Varidi, quae de me ipso tam diserte, et hutnani-ter scribis illamque amaenissimam, me felicissimum praedicas, ad rem magnopere faciunt, quippe, quae a nostra sententia discrepantes in partes trahere validissima sint. proinde ut gratias ago quod me, quod mea effusis laudibus tam late prosequaris, ita cures moneo, ut verbis facta consentiant, quod feceris, si biennii posthliminium lengio-re mora resardes. Sic utique leonem rugientem, canem furentem et rabidum elude-mus, nos interim ingloriam de more, sed tranquillarti vitam agentes, nostrum hunc prae-cipitantem senium diutius aliquanto fonasse producemus. A'ee ideo quod ex discessu DonatiMauroceni, et musarum nostrarum, et propositi sui desertoris, tanti viri orbitateni egre admodum ferre cogamur, nos ipsos abiicimus, quin imo ut ipsius vices sarciamus communes amicos studiosius colimus quo ipsorum moerorem, qua possumus ratione lenia-mus. Novi le brevioribus epìstolis amicorum minores gratias habere, longiores expo scere, proinde nostrae huic, hoc ipso nomine laudem tribue, vel saltem veniam, mihi tamen venia sufficit, in posteruin amicum oscitantem garrulum turn ac nugacem fortasse, can-tius excitabis, quod tame1 ut facias suppliciter oro, vale. (Tratta da copia del secolo XVII presso il conte Corniani ).
 Tom. III.	58