56
De jure ad munus pastorale ante C. Tridentinum
rio pastorali episcopo indigebant. Omnes eorum domus, ut habitacula regularium, ab episcopi jurisdictione exempta erant. Ad erectionem novarum domorum vel conventuum directe Romam recurrebant secundum dictam determina-tionem Bonifacii Vili. Item, Roma jus et facultatem ob-tinebat pro exercitio curae pastoralis et sacramentoirum administratione per diversa diplomata, quae possidebant.80
    Si omnia haec prae oculis bene teneamus et ex altera parte magnani distantiam sedis episcopalis et capituli ca-thedralis bosnensis, propter quam eo minus influxus eorum sentiebatur — jam facile est intellectu, quare in Bo-sna de episcopis nibil sciunt, quare documenta hucusque nota de illis silent; facile intelligitur etiam progressus Fran-ciscanorum usque ad totalem occupationem curae pastoralis longe ante imminentem ingressum Turcarum, sub qui-bus absque ullius contradictione cum certitudine affirma-ri potest Franciscanos totam curam parochialem in Bosna et Hercegovina (excepto episcopato tribuniensi) possidere, quique eandem postea simultanea cum Turcarum potesta-tes dilatatione etiam ad alias croaticas regiones extendent.
*
    Sed praedicta tam ampli territori! curae pastoralis sus-ceptio alteram provocai considerationem, scilicet de natura curae pastoralis seu de parochiis franciscanis illius tempo-ris. Quaeri nempe potest, an exstiterint tunc parochiae formales sicut nunc, aliae nempe conventuales, aliae autem extra conventus, ipsis tamen incorporatae. Aliis verbis: u-trum singuli conventus qua tales habuerint solummodo u-nam parochiam cum sede in eodem convento, an potius cuilibet conventui qua tali plures parochiae, quibus singuli Francescani praeerant, localiter distantes concreditae fu-erint?
    Anno 1675 Hieronymus Pastritius, eanonicus in collegio slavico S. Hieronymi Romae, occasione controversiae
legatione sua tamquam episcopi et ampldus ex privilegio in absolutione seu in absolvendo«; vel isic: »cum diicti fratres ex privilegio tanta quanta episcopi, et majori, in certis casibus, fungantur auctoritate«. T h e i n e r, Mon. Slav. Mer. II, 328 ss. n. 328.
80	Multa poterant vigore privilegiorum sui ordinis. Cfr. O d a r , o. c. 234.