160 De munere pastorali prov. B. Arg. ab a. 1735 usque hodie
dioecesibus catholicis Dalmatiae et Croatiae. — Alterum autem elementum quartae conditionis de perpetuitate (inamo-vibilitate parochi) non refertur ad parochias regulares, libi conventus est parochus habitualis; propterea neque in Bosna et Hercegovina earn invenire possumus, quia opines parochiae adnexae erant mensae conventus ac proinde parochi regulares ad normas constitutionis »Firmandis« omnes erant amovibiles ad nutum cum superiorum religionis, tum episcopi.
   Ex omnibus hucusque expositis necessario defluii in Bosna et Hercegovina numquam stati ones missionarias fu-isse si cut fit in miissionibus, sed parochias vere et proprie dictas juxta requisita juris legitima auctoritate episcoporum erectas ac a Franciscanis fundatas; parochos vero semper iisdem juribus et oneribus gaudere sicut et in alias regioni-bus, obligatos esse et ad missas pro populo celebrandas etc.
—	Ergo non fuerunt missionarii.
    d)	De conditione presbyterorum saecularium relate ad officium parochiale.
    Uti jam initio innuimus, post interitum regni Bosnae: vestigia presbyterorum saecularium disparuerunt. Primus, qui eos in Hercegovina circa a. 1664 resuscitare conatus est, fuit probabiliter fr. Mariamus Lisnjic, episcopus makarsken-sis. Ipse desiderosus quam majoris auctoritatis et exclusivae jurisdictionis in subiectos si'bii parochos loco Franciscanorum nitebatur educare presbyteros, s. d. glagolitioos seu illyricos, ac in parochiis instituere, sed absque successu. Ex relatio-nibus ad S. C. de Propaganda fide sciimius lomnes parochias in Bosna fuisse franciscanas. Episcopus Ogramic, a. 1682 pro tribus sacerdotiibus saeoulariibus petit Hcentiam ingrediendi Ordinem Minorum, quia seeus in Bosna munus pastorale ex-ercere non possent, cum omnes parochiae ad Franciscanos pertineant.196 Sic igitur ante saeoulum XVIII et institutionem
    195	A r c h . Prop., Acta, 1666, v. 35, f. 50r—53v; Acta, 1671, v. 4L f. 263r—264v; Pe tro vie, Popovi glagoljaSi, in Napredak 1936, 88.
    196	»... e ¡non potendo (i¡sti sacerdotes) colà havere impiego da esercitare la loro virtù per essere tutte le parochie de frati Minori Osservanti...« Mandic, Acta franc. Here., I, 229, n. 217.