382 EPISTOLARIO bene perché, ne! narrarle, Arriano attinse ad autori degni di fede. Degli altri storici alcuni tramandarono per vere le leggende del volgo; altri, per esaltare le glorie patrie, esagerarono nelle lodi, altri per invidia propria o altrui, le sminuirono; ed altri ancora, bramando di venir in riputazione, si curarono solamente del bello scrivere, e non della verità de’ fatti. La qual diversità d’intendimenti fece sì che, nel farne giudizio, il lettore rimanesse sospeso, nè sapesse se leggeva una storia ovvero delle favole. Loda pertanto Sigismondo, secutus sit W auctores, atque ideo fide(b) dignus videatur. nam ex ceteris quidem historie scriptoribus, qui multi W fuerunt multumque sibi invicem dissonantes, aliqui, vulgarem famam secuti, non que gessit Alexander, sed que de eo passim ferebantur, ea tanquam vere gesta conscripserunt. alii favore gentis et domestice glorie studio 5 inenarrandis ad laudem eiusW operibus modum excesserunt. nonnulli e contra W, odio vel invidia, sive ut aliis morem gererent, qui tanti nominis splendore offendebantur, detrahere rebus gestis conati sunt; quidam insuper, privatim ambitione querendi nominis et proprie laudis cupiditate, non quid gestum ab eo fuerit, sed quid 10 decore de ilio scriptum memorie posterorum mandari posset(f), hoc te) solum extimaverunt(h) ; nec tam veritatem rerum quam figmen-torum lenocinium amplexi sunt('). atque hec tanta scribentium va-rietas perplexitatem legentibus afferre non modicam consuevit, cum essent incerti quibusnam fidem adhiberi pre ceteris conveniret, et 15 fabulasve (i> an historiam veram legerent. tu igitur hinc adductus, ea que Arrianus de gestis Alexandri scripsit tanquam veriora cupis (a) B G sit secutus (b) C ideo certiore fide P certior fide (c) P multisque (d) BG enarrandis laudis eius (e) BPG nonnulli contra (f) PG possent (g) BPG om. hoc