232
EPISTOLARIO
  Ne chiede tuttavia scusa, assicurandolo della singolare sua stima,
che fu resa ancor maggiore dal giudizio dello Zaba-rella,
il quale, testé scrivendogli, fece capire che nulla si poteva far allora in prò dell’amico, di cui fece solo l’elogio.
  Promette di riscrivergli, non appena abbia altre notizie a suo riguardo.
Padova,
30 aprile 1400.
Nulla di più degno possono fare i letterati che celebrare i meriti del Rabatta, insigne per la sua gran-
ferre ? tuam igitur prudentiam, tuam moderationem eo loco habeo, ut possit et amicum nichil peccantem excusare, et peccanti, ut fit aliquando, veniam permittere. hec autem, non quo quicquam de te aut suspicer aut audierim, sed quo me ipsum purgarem, dicta a me sunt, ceterum ita habe: magni me facere amicitiam tuam, 5 teque michi inter paucos quos noverim et maturitate iudicii et hone-state vite probatum esse, in qua sententia tametsi essem antea maxime solidissimus, littere tamen, que sunt ab domino W Francisco nostro nuper michi reddite, aliquid, si modo fieri potuit, existima-tionem de te meam auxerunt. in illis enim quam magnificum sit 10 de te iudicium suum, non est ut satis digne efferre possim. ipse quidem apud me vicem tuam glorior, quod ita de te vir ille sentiat teque ita amet, qui est et amantissimus mei et ante omnes homines meo iudicio primus, verum cum pluribus litteris de te secum egis-sem, atque ob earn causam nichil ad te scriberem interea, quod a 15 se responsum opperirer, ille nichil nisi laudem eximiam de te reddidit, quasi nichil ex conditione temporum agi de ea re tunc posset, idque nobis intelligi tacito vellet. nunc vero, compositis rebus, erit, opinor, ut possit aliquid confici. id quicquid fuerit, et quicquid ille ad me scripserit, curabo ut cognoscas, nisi tu forsitan ex eo 20 iam de singulis certior factus es W. vale. Florentie, .xxiv. de-cembris 1398.
 LXXXXI.
  P. P. Vergerio a Michele Rabatta W(i).
[B, c. 17; P, c.b; Ra, c. 57]-	25
Nichil facere dignius possunt, quibus est ingenium ullum aut vis ulla dicendi, quam ut te predicent, qui fovere semper atque attollere ingenia et bonas artes soles, nam, ut nemo est
(a) B om. domino (b) P factus est (c) P. P. V. Michaeli de Rabatha s. p. d.
P Eiusdem ad Mag." Michaelem de Rabatha Ra sen\a titolo.
 (i) Stampata in parte (da « Hec dal Morelli in Biblioteca manoscritta « autem fides » sino a « possit videas ») Farsetti, parte II, Venezia, 1784, p- 41 >