196
EPISTOLARIO
  Più fortunato fu Omero, di cui ignorandosi la patria, molte città se lo contendevano.
  Ora la causa di tant’odio è che Carlo afferma doversi le statue riservare ai santi, e non ai poeti, massime se pagani;
giusta cosa è invece che si dedichino statue così ai poeti, come a tutti gli illustri benemeriti,
il cui esempio ecciti i posteri a ben operare, secondo-cnè diceva Scipione.
Ariminum suo principe Karolo. melior Homeri sors fuit, quem primum poetarum Greci faciunt (et) nostri M non negant, si modo Virgilius exceptus sit: melior quidem sors eius fuit, quod, cum qua esset patria ignoraretur (b), plurime Grecie civitates eum civem suum dixerunt(l>; hunc(c), quia unde sit constat, civitas sua eicit. 5
   Et de facto hactenus. nunc facti causam opere pretium est videre. sed inprimis novum religionis vide genus, imo vero su-perstitionis. sanctis deberi statuas ait, poetis negat, atque huic minus qui gentilis fuerit W. non sum qui negem et statuas et honorem sanctis W deberi, qui merito vite virtutumque doctrina sunt 10 digni ut celebrentur(f) in terris et in celis beatam sempiternamque vitam agantte); poetis vero(h) hisque illustribus(i> non video cur constimi non^ possint. si enim munus tale in eorum memoriam fieri solet, qui illustres et in vita prestantes fuerint W, quid vetat nevatibus quoque, si qui preter ceteros insignes sint (“>, talium 15 rerum monumenta debeantur? nam et posteris, cum hec vident, magna(o) surit incitamenta animorum, ingeniisque ad virtutem et vite W gloriam ingens calcar ex his additur ; quale(q) solebat dicere Scipio, cum illustrium virorum imagines cerneret, magnopere se ad eorum W imitationem concitariW. cumque hoc poetisi suo 20 quasi iure concedam, non interdico tamen ceteris, qui aliquo(t) recto studio aut egregio artificio insignes fuerunt; neque enim, ut alios sileam, redarguendus is michi videtur, qui, cum Palladem finxisset Cu), in eius se egide medium sculpsit W W. an fortasse du-
    (a) Codd.Mur. faciunt, nostri (b) CMur. fuit quia qua essct patria cum ignoraretur Ar V om. cum (c) Ar V nunc (d) P huic minime Ar V huic qui unus gen-tilis fuit Mur. quod gentilis fuerit (e) Mur. honorem omnem sanctis (f) Mur. digni sunt ut colerentur (g) Così i codd. tranne RG, che danno agere Mur. agerent
(h)	C Ar VMur. om. vero (i) C Ar V Mur. illustrioribus (k) Mur. cur non constimi (1) Mur. illustres in vita praestantesque viri fuerunt (m) Mur. om. ne (n) Mur. sunt (o) B PR G Bp nam cum posteri vident Mur. nam posteris quidem hapc magna (p) RG Bp Ar vatis (q) Mur. et gloriam natis calcar, his additur, quale (r) B P Mu r. om. eorum (s) C Ar V Mu r. cumque poetis hoc (t) V qui in isto Mur. qui in aliquo (u) Mur. pinxisset (v) RG pinxit sculpsit (sic).
  (1)	Cf. Cic. Pro Arch, vin, 19; Sen.	cura di A. Gnesotto, Padova, 1918,
Ep. ad Luc. LXXXVIII, 37.	p. 103).
  (2)	Sallust. De bello Iugurth. iv; 5. (3) Pheidias nelVAthena Parthenos.
Il medesimo concetto è ripetuto nel	Cf. Cic. Tusc. I, xv, 34; Val. Max.
De ingenuis moribus (cf. l’edizione a	Fact, et diet. mem.VIII, xiv, ext. 6.