DI PIER PAOLO VERGERIO 421 tantum abest ut, si abeant, ego censeam eos in eo stulte facere, quin imo stultissime, si non abeant. quare iara consilii mei rationem hac in causa tibi pandere tempestivum puto. ego enirn, ut et ipse W scis, publico munere fungi soleo, vacoque sacris canonibus interpre-5 tandis atque perdocendis. nunc igitur, hoc ipso officio pre dira lue que Patavium opprimit intermisso, quia ferie sunt apud nos omnium studiorum, quid facerem Patavi, ubi non possem inter merentes tristis non esse, nec inter afflictos non commoveri ? atque ut possem, haud tarnen existimarem id esse humanitatis. et hec ipsa 10 ne cui forent utilia, michi vero permolesta. tum istic deferve-scerent mea studia, que, ut tute noscis, exigunt ab omni perturba-tione liberum esse animum, sui compotem et expertem omnis eure, tum multa requiete et hylaritata gaudentem . sita est ameno monte paulo W erecto. eidem orientem versus atque septentrionem planities uberrima, ad meridiem et occiden-20 tem feracissimus mons adiacet. cui monti ab eventu fertilitatis Montiricho nomen est. seiungitur a Patavio non amplius passum deccm milibus. et bunc quidem locum petii quia sospes, magis tamen ut liberum ocium studiis impaniar quam ut mortem perca) M ut ipse (b) M gaudere (c) M quodam (d) M fiorentissima (e) M monte per vim (?) erecto (1) Che il timore della peste consigliasse il Petrarca a intraprendere tra il 1348ed il 1351 quel lungo suo pellegrinaggio attraverso le città d’Italia, e nel 1361 a lasciar Milano per rifugiarsi dapprima a Padova e poi a Venezia, è cosa oltremodo probabile; vero è però che in più luoghi delle sue epistole egli nega ciò, affermando la fuga dai luoghi infetti esser una precauzione inutile (cf. Epist. ad Fam. VII, x; XXII, xu: « ut ego pestem fugiam, quae hactenus « urbem hanc terruit potius quam in- «vasit, quot stini alia, quam diversa «mortis spicula, quibus assequitur fu-«gientes, et quorum forte plurimis « subductum, uni caput obicio »; Sen., I, vii (ed. Fracassetti): «unum hoc «tibi tueque sollicitudini notum velim, « me aliam licet ob causam iam im-« plesse quod mones, et pridem Patavio « ubi pestis invaluit digressum Vene-«tias petiisse, non ut mortem fugiam, « sed ut quiescam, si qua in terris est «requies»; II, 11; UI, ix; e Metr. I, xiv). Per venire a sé, poiché le lezioni nello Studio di Padova, dove insegna il diritto canonico, sono ora interrotte in causa della peste, laddove, se egli vi fosse rimasto la sua angoscia non avrebbe recato alcun giovamento a chicchessia, ma solo danno ai suoi studi, i quali abbisognano di grande tranquillità e festività d'animo; seguendo l’esempio del Petrarca, s’è riparato a Monaci ice, cittadella posta sopra una collina in mezzo ad una plaga fertilissima, e non lungi da Padova. Scelse quel luogo perchè sano, e più per attendere in