DI PIER PAOLO VERGERIO
    nec sine his potest quicquam magnum esse vel preclarum. divitie vuoi con u dour;.
na;ma,a differenza
    enim et potentia ac cetera talia fortune M dona, etsi multitudinis d.el vol,g°> Ml
k	riguardo, pochissi-
   indocte iudicio summis annumerentur bonis, imo vero sola bona ™ «¡«i» dei b«ni
                         9	della fortuna.
   credantur, vere tamen nichil sunt ad virtutem. que quidem si 5 bonis ingeniis applicentur M vel accedant, ornamenta sunt virtutis,
    sin malis, pestifera sunt instrumenta nequitie. quamobrem, ut nec n» cìó segue che
. .	r .	...	la povertà non è
    divitie magnum laciunt, ita nec est impedimento paupertas, quo- ostacolo aija gran-minus vir quispiam in magnis sit aut ut non sit inter amicos ch’4'(r'"odiviru'1’
x L	e quindi nemmeno
   habendus. animus enim(c) est qui homines metitur; virtus que a" “micizia-io magnos efficit. ad amicitiam autem satis est similitudo, ratio studii et paritas animorum. ego autem, cum me amicum appellem, ita accipi volo quod huic nomini subest, ut multa virtutis pars sit, imo vero magna sit virtus, velie se quenpiam esse virtuosum. e h virtù
&	è già nel desiderio
quo desiderio affectum me ita gaudeo ut et vehementer glorier 15 magneque michi sit spei argumentum, quoniam maxima est, ut cons'«uire-aiunt, sanitatis pars velie sanari. ceterum, ut ad summam illam perveniatur, studio atque exercitatione, quantum ferre valuero, con-secuturum me non despero, in amicitia autem nostra coeunda, Quanto .tirami-
cizia loro, ¡1 reci-
    hec optima nobis disciplina servata est, ut neque tu humilitatem prora ««petto, pur
1	*	1	in disuguale for-
20 meam fastidieris neque ego splendorem tuum sim veritus. que '“"“„’a1,1 co'"crv'iri res ad omnem coniunctionem necessitudinemque hominum et ineun-dam et conservadam obesse plurimum solent. nobis vero, que optima ratio initium ad benivolentiam dedit, eadem amicitiam in eternum servabit. postremo, antiquitatis cognoscende studium,
25 quod delectabilissimum est, cuiusque quanti sit fructus ad unum
    epistola tua piane comprehensum est, tanti fiat <*> ut virtutis semper cara u v‘rU1, et desiderium et amor precipuus nobis sit. quod vero monitus meos, non ut consultoris, sed ut doctoris atque magistri, et accipis ""colonor“> et desideras, nescio qua maiore fuit an benignitate, qui tanto me 30 nomine et honore digneris, an voluntate sciendi. qui vel ab indocto e gì* sì professa
0	sinceramente de-
    velis edoceri. vale, et me, ut vere sum(i>, ita certo tuum crede. vo,°-•x. kalendas augusti.
(a) R cetera talium fortune (b) C applicant R applicantur (c) C om. enlm
    (d)	C recognoscende (e) R est. tanti (f) R ut iure sum