Dl PIER PAOLO VERGERIO 129 Gulielmo, viro et eruditissimo et optimoW, litteras illas mon-straveris, carum iam M habeo, quoniam inter suos connumerare W me velit. nichil enim iam cupio latere eum quod in me sit, nichil esse quod nesciat. si qua virtus, si quod ingenium est, castiga-5 tionem suam et pertimescat et sentiat. nam cum proxime Venetiis essem, egoque, etsi magnopere cuperem, temeritati tarnen michi ascribi vererer inconsulte eum hominem adire, quem tanti scirem et a te et a ceteris fieri, captata tarnen, ut forte potui, occasione ex magistro Aldovrandino(2), hospite suo, illi me exhibui, qui summa 10 gratia atque omni humanitate me admisit, id testatus (c\ ita te velie atque ita pridem iussisse, ut, qui tuus sum, suus quoque et illi essem. hoc autem quanti michi muneris iudicemCd), quante felicitati ascribam, non possum digne satis explicare, qui tam integer-rimum virum amicum michi comparaverim teque huius amicitie 15 pignus atque auctorem habeam. coemerint alii in hac celebritate mercati M pretiosas merces : aurum, gemmas, et si quicquam splen-didius est, conquisierint, attulerint, contulerint, referant; ego rem nactus sum, cui non est facile par in orbe pretium. Parentes meos magna puto verecundia teneat (f>, quod conspec-20 tum tuum, ut ita dixerim, fugitent(g). norunt quantum ego tibi debeam quamque ipsi ex me tibi obnoxii sint. nichil se dignum (a) RG in marg. gratum iam (b) BCG connumerarl (c) C id te testatus (d) R indicem (e) B G mercatus (f ) B2 C teneant (g) B fugitem R G fugerint (1) Guglielmo da Ravenna, amico e coetaneo di Giovanni da Ravenna, dapprima medico a Ragusa nel 1366, sin dal 1367 stabilito a Venezia, dove in quell’anno ottenne la cittadinanza de intus; fu nominato esecutore del testamento di Donato degli Albanzani, steso il 22ottobre 1371. Allontanatosi da Venezia, benché medico a stipendio pubblico, durante la peste del 1373, «quia supervenit sibi unum de illis « pestiferis accidentibus, taliter quod « nisi se absentasset erat penitus mori-«turus», fu tuttavia confermato nella sua condotta nel 1377, e nel 1388 lo troviamo esecutore testamentario di Bonincontro, abate di S. Giorgio Maggiore. Dice Giovanni da Ravenna in una lettera del 22 dicembre 1389, che Guglielmo «sic opera medice ópis cla-« rus et opulens evasit, ut tum aspirante « ambifariam fortuna tum vite gra-« vitate mortalium cuntorum unice « cultu et honore celebretur » (cf. epi-« stola CXVU; R. Sabbadini, Giovanni da Ravenna cit., p. 208 &c.; B. Cec-chetti, La Medicina in Ventila nel i)oo cit., pp. 87, 106, 379; Bertanza e Dalla Santa, Documenti per la Storia della coltura in Venezia cit., I, p. 118). (2) Il fisico da Ferrara. Cf. la nota aU’epist. XI. sione Guglielmo da Ravenna, che vuole ch’ei sia tra i suoi. Di recente lo ha conosciuto a Venezia presso Aldo-vrandino da Ferrara, e n’ebbe lieta accoglienza. L’acquisto d’un tale amico gli è sopra ogni cosa prezioso, e quindi ringrazia Giovanni che glicl’ha procurato. Se i suoi genitori poi fuggono il di lui cospetto, è perchè provano vergogna, sapendosi incapaci di ricam- Pier Paolo Vergerio. 9