DI PIER PAOLO VERGERIO 447 mi. De Monarchia sive de Optimo Principato M W. [B, c. 56; Bi, c. 84 e 87; P, c. 48b; Ra, c. 52]. Illud michi ante omnia certuni videtur, monarchiam, id est unius principatum, multitudinis imperio prestare, et ad similitudinem huius machine mundane W, que tam firma pace, tam certis legibus iuncta constat, mortales homines regi, atque ad regulam illius summi imperatoris, qui cuncta solus arbitrio suo moderatur W, vitam nostram conferri, namque, ut est in omni natura unum 10 primum a quo cetera defluant, ita et in communione(d) viventium esse decet unum qui ceteros dirigat(e). quid enim esse potest similius Deo et illi perpetuo celorum consensui quam princeps bonus® et bene composita civitas? si sit itaqueW rex bonus, si iustus, si clemens, et, quo plus legibus potest, eo magis legibus 15 subsit, ibi certa pax, ibi vera libertas est. ex adverso W autem nichil esse deterius potest quam cum in(k) unius perditi hominis libidine collata sunt capita multorum, et perniciose voluntati iuncta est facultas nocendi. quid enim detestabilius quam C. Caligule W risus, qui, Romane reipublice princeps, cum consules adhibuisset 20 in cenam ov « TtoXmxóv » (Politica, I, n, 4 e 7). Padova, I590-1404.