DI PIER PAOLO VERGERIO 279 si omnes W Christiani, quotquot ubique W sunt terrarum, sua studia divertant, sensus, sermones, cogitatus et vires omnes in fidem conferant, vix tarnen quicquid W aut pro se aut pro re ipsa dignum fecisse satis videri poterunt. quanto nos igitur magis equum est, 5 qui pro debito muneris nobis iniuncti advigilare pre ceteris W de-bemus, magis decet et tenacius hoc apud nos complecti et stu-diosius cum aliis pertractare! quod profecto et sedulo et libenter facimus. nichil itaque vereri debuisti, ne de hoc aliquando scribens nos offenderes, cum potius omnes homines, si fieri possit, et senio bere et loqui et in commune W sua queque iudicia ferentes audire cupiamus. cuius rei gratia ex toto orbe prelatos principesque terrarum in hoc tempus advocavimus; nisi forsitan quod mala disposino regionis et Italie status inquietus eos a veniendo deterreat; conventurosque, si qua erit in hominibus pietas religionis, consi-15 liaque laturos pro re tanta speramus(l). qui si tamen meticulosiores erunt aut negligentiores in prestandis consiliis ad decernen-dum te) aut favoribus ad exequendum, nos certe propositum nostrum constanter tenebimus, studiumque pro hac causa susceptum nequaquam deseremus. diligentiam vero tuam magnopere pro-20 bamus, quod vel irrequisitus consulere de hac re et nobis innui(ll) protinus perrexisti; ac non modo consulere, verum etiam suadere et dignam esse rem pro qua non modo quovis imperio, verum papatu, sed etiam vita carere quis velie debeat, hortari. quod quia audieras alium, qui summum sibi pontificatum W ex ad verso (a) fi omnes omnes (b) Boutique (c) fi quicquam (d) B* preterìtis (e) B* communta (f) B4 erunt, erunt aut (g) B* come sembra decernens (h) fi re nobis initio B* come sembra re et nobis iniui Novali re et nobis initio pM suppose innui (i) B* om. sibi e dà pontificem (1 ) Innocenzo VII aveva annunciato venne prorogata sino alla primavera ai Fiorentini, in data del primo feb- del 1406 : « Alia pro nunc non occur-braio 1405, la sua intenzione di convo- « runt, nisi quod intrusus prorogavit care un concilio a Roma « usque ad « consilium usque kalendas maii, quod « festum omnium Sanctorum proxime « multi valde moleste ferunt, opinantes « secuturum ... ad consulendum de « quod tercia dilacio erit usque ad diem « ac super viis, modis et formis hone- « iudicii » (cf. Raynaldi Ann. Eccl., « stis, congruentibus atque iustis circa ad a. 1406, n. 14-16, cit. da H. Finke, « remotionem huiusmodi scismatis per Zum Kontflsprojekte lnnocen\ VII, in «nos tenendis» (cf. Novati, loc. Römische Quartalschrift, VII, 1893, cit., p. 372). In seguito però la data p. 483). Chè se tutti i cristiani devono lavorare a questo fine, il papa deve occuparsene in modo particolare. Infondati dunque sono i timori e-spressi da Coluccio a questo riguardo. Il papa infatti ha convocato tutti i vescovi e principi a consiglio, e, nonostante le circostanze avverse, spera che verranno per aiutarlo a deliberar ed eseguir convenientemente. Ad ogni modo il suo proposito rimane irremovibile. Loda bensì Coluccio, che, non richiesto, ha manifestato il proprio pensiero, perfin e-sortandolo a rinunciare al papato; e ciò perchè aveva inteso che l’avversario fosse pronto a far altrettanto.