DI PIER PAOLO VERGERIO
93
   prestiterim solus hic a me annus pretermissus est, non quidem negligentia, quam velim minimum apud me posse, sed quia iter quod in Thusciam estate proxima suscepi minus celeriter quam ratus eram absolvi. quamobrem ex huiusmodi debito magna animo 5 meo sarcina atque egritudo contrada est, quam apud te deposi-turus nunc sum, quo neminem, ut arbitrar, magis idoneum hospi-tem assequi possem. quid enim magis convenit quam et de sancti-tate cum Sancto et cum doctissimo de litteris agere ? solebam ad populum dicere, quo semper ingens de illius rebus laudibusque io auditura W turba veniebat; multi preterea indocti qui nudas voces gestusque notarent, plurimi qui dicendi tantum genus adverterent arguerentque, si quid ineptius excidisset, aliqui fortasse, si michi liceat, qui ediscerent. sed nunc tu michi solus plus eris quam populus, et unus pro omnibus, nam neque ego iocundius dicere 15 huius sancti res W potero quam tu audies, nec vereor ne tu me pa-rum intelligas, aut M discendum nunc tibi sit, cui nemo aut elo-quentia aut sacrarum scripturarum doctrina superior est. genus autem orationis, quodcunque fuerit, ita probabis, si ex certa fide veraque devotione emanaverit <d>......
(a) B P de illius rebus laudibusque audita C ingens illius rebus laudesque auditura
    (b)	B huiusce materia res C huius sancti res P huiuscemodi materia res (c) B P orti. parum P ut (d) C manaverit P in marg.: > Imperfecta •
« qualis tunc erat cum ultimos et morti « proximos annos ageret, canum barba, « capillo, austerum facie, acrem, stu-«diosum, permodestum, cui non or-« natior cultus, non splendida toga, ut « eorum qui prelati nobis sunt, cui non «pinguedine marcida venter tumens, « sed moderata facies, validiori tamen « macie parumper castigata, vetus attri-« tumque vestimentum ad necessitatem «non ad voluptatem comparammo. Secondo il cod. Ramusio questo discorso fu pronunciato a Siena nel 1408
 6.	(c. 62B). «Gloriosi doctoris «et patris nostri sancti Hiero-
«nymidies natalis adest». I1V. accenna alla nascita di san Gerolamo.
  7.	(c. 64). «Prestantissimi pa-«tres, ecclesiastica nos doctri-«na salubriter admonet et ra-«tio certa convincit ut san-« ctos &c. ».
  A cui va aggiunto:
  8.	(In fine dei due incunabuli citati): «Sanctissimum doctorem fidei «nostre Hieronymum, cuius « dies solemnis adest, ita mihi «dari cupio recte laudare, ut «in eo laudando laudem ipse «meam non queram».
re, e solo quest’anno non l’ha pronunciato, a cagione d’un viaggio in Toscana.
Ora gli si presenta occasione di sdebitarsi,
e invece di parlar alla folla, di cui vario era l’atteggiamento,
discorrerà con Santo, che per lui vale solo più di tutti, giacché ama il santo e intenderà ciò chc l’amico ne dirà.
Lo stile pure gli piacerà, ove esso sia dettato da devozione sincera.