EPISTOLARIO
ed è confortata per altro dalla Politeia di Platone, a cui Cicerone certo attinse.
Corregga dunque il V. il testo del libro a questo punto.
Ancora: Scipione Africano non era impubere allorché salvò il padre, bensì diciottenne, come Plinio attesta e Livio conferma.
Gli muove inoltre qualche appunto sull’ ortografia del libro,
e particolarmente sull’uso dell’y.
« senectus potest, nec sapienti quidem; nec insipienti etiam in « summa copia non gravis ». vides similitudinis collationem, quam inspiciens, postquam in verum incidi textum, damnaviW mul-torum annorum errorem. nec tu nec aliquis de hoc dubitet. vide Platonis Politiam, et non multum percurrendo reperies^ hanc 5 historiamunde michi certum est Arpinatem nostrum quicquid ex eo premisimus, inde(£) transtulisse. corrige locum ilium, si placet, admoneo. melius est enim totum abicere quam posteris aut presentibus legendo quod reprehendi valeat exhibere. et ubi refers: « Africanus, nondum pubes, patrem suum, gravi confectum 10 « vulnere, protegens hostibus eripuit » (d\ cave, quoniam « iam « decem et octo annos natus », ut vult PliniusWM, licet « adhuc « pretextatus », ut Floras traditi, pulcherrimum illud facinus adortus est ; et ipsum Livius « tum primum puberem(f) » piane dicit;W quod etiam pro historie fide corrigendum censeo. tuum 15 autem sit operi tuo consulere, ut bonum fuerit in oculis tuis(s). vellem® etiam quod exemplum; de exemplari quidem non dubito; de orthographia diligenter revideas atque corrigas. et inter alia nimius fuit ille scriptor in littera pythagorea, qua male quidem in grecis dictionibus et in latinis nimis utitur vitiose. quis enim 20 per illam litteram, qua vite nostre designator ratio^, scribit ydo-neus aut ymo? videbis et^ phylosophiam et phyloso-
     (a) Dopo daranavi s’arresta l’epistola in M. (b) P1 multum a principio reperies (c) Mur. quicquid de eo habet inde C T om. inde (d) P’ eripuerit (e) Mur. ann. nat. ut v. PI. libro primo, adhuc (f) C Mur. cum pub. (g) P1 velim (h) P1 T om. et
(1)	Cf. Plat. IIoXtTeia,I, 330 a: (3) L. Annaei Flori Epit. rerum òùXà tò toO 0e[At<TToxXéooi; eu Sxet, 85 Rom. II, vi, 10.
Tcji Sept<p£cp XoiSopoujxévfp xaì, Xéyovri.,	(4) T. Liv. Hist. XXI, xlvi, 7 :
8rt où 8t’ aÙTÒv àXXà Stà t>)V 7róXtv	«tum primum pubescentis».
eùSoxifiot, àTOxpivaTO, 8xt oìSt’ àv ai-	(5) Altra reminiscenza biblica : cf.
■to; Eepitpioi; ¿v èvofiaoròc; èyévsto	Isai. XXXVIII, 3 ; Hierem. XXVI, 14.
oìSt’èxsivo? ’ASrjvaìo?.	(6) Cf., fra altri, Lactant. Firm.
  (2)	Secondo il pseudo-Plinio, De	Ittstìt. divin. vi, 3 : « dicunt enim hu-Viris illustribus urbis Rotnae, xlix, Sci-	« manae vitae cursum Y litterae esse si-pione nel 218 a. C. era diciottenne; ma	« milem, quod unus quisque hominum, in realtà era diciassettenne (cf. Polyb.	« cum primae adulescentiae limen atti-Hist. X, in, 34). Il V. però scrisse :	« gerit et in eum locum venerit, partes «vixdum pubes». Cf. l’edizione del	«ubi se via findit in ambas, haereat Gnesotto, p. 41, e ved, l’epistola	«meditabundus ac nesciat in quam se seguente.	« partem potius inclinet».