120 EPISTOLARIO e la venuta tra breve del Caetanl. Vorrebbe che Santo potesse rimaner nell’attuale suo incarico, quantunque ei dia segno, da uomo savio, di non curarsene molto. A questo scopo interporrà per lui i propri uffici modestamente. Lo esorta di nuo-, vo a venire a Padova, dove molti, e soprattutto lo Za-barella, desiderano conoscerlo ; se no, ei stesso andrà a Veneti« verso Pasqua. Infine chiede un avviso intorno all'arrivo del Cie-tani. quod pàtriarcham propediem venturum in provinciam suam nun-tiarent**5, que res multas seditiones et suspiciones et simultates 0») sedabit. cuperem pluritnum ut is in officio atque honore, quo nunc W est, persisterei et esset illi vicarius, quanquam ipse non magnopcre desiderare hoc videatur. in quo quidem prudenter s facit, ut in (d) ceteris solet ; nichil enim sapiens desiderai quod prestare sibi ipsemet non possit. nam cur ipse hoc desideret qui desiderandus est, et dignitatem cur querat, cui summa ex virtute ac probitate dignitas sit? ego tarnen^, pro eo quod amicicie et sanguini debeo, cum maxime quia illi patrie quam plurimum io bene consul i cupio, vel presens vel per litteras orabo. nichil admo-nebo tamen, ut, si optimum virum et prudentissimum W sibi vi-carium velit, cum ab hoc discesserit, non facile usquam reperiat. Habuisti tu a me pridie fasces litterarum ; dedi quod per W horas legeres, factum est quoniam scio id tibi gratum © esse, tu, 15 si michi rem plurimum gratam facere velis, quando tam proximus es, hue obsecro venias. hoc si a te impetro, magnum michi pre-stitisti. videbis hic multos qui te et virtute tua et nomine meo lete accipiantW, multos qui et dilexerint© priusquam norint, quoniam ita iam effeci ut, si quis me amet, is quoque et te amet. 20 ante omnes dominus Franciscus de Zabarellis qui michi summus est, summuin te habet teque presentem videre et alloqui plurimum optat. si non veneris, ego ad te his pascalibus ibo. scribe quid statuas. illud quoque scribe, quando venturus est Venetias patriarchal, si hoc nosti, et an digressurus hue sit, ut certam capere^ 25 rationem possim. vale ("K Padue, .iv. kalendas aprilis 1395. t (a) C RG gratas quidem sospitatem indicarunt-nunciarunt ma corr. il tempo dei verbi in marg. G in marg. corr. quidem in quod cum (b) B C multas et suspltiones et simultates B3 multas que suspitiones et simultates R G multas seditiones et suspiciones (c) B B1 C om. nunc (d) B3 C R ut ita exter[r]is (e) B qui summa B3 CRG cui summa ex virtute et dignitate probitas (t) B ego turn (g) Dopo prudentissimum manca il resto in B3 (h) R G quoad per (1) R G gratissimum (k) R G in marg. acdpicnt (1) RG dllexerunt (m) BG rapere (n) R Vale omesso il resto. (i) Dalle deliberazioni del Senato neo-eletto (Senato, Secreta, E. c. 107); risulta che i nunzi del patriarca si pre- ciò che è confermato altresì dall’ ap- sentavano soli davanti al Senato il punto che si legge a c. 194 del cod. 4 marzo, recando seco le lettere del Viennese delle Orationes dello Zaba-