354
EPISTOLARIO
  Gli si offre in contraccambio,
e fa l’elogio dello Zabarella, per cui nutre un grandissimo affetto, cosi per le somme doti di mente, ond’è da tutti amato,
come, più partico-larmente, per i favori di cui gli è stato sempre largo;
sicché, vedendolo accetto a quell’ottimo amico, molti altri, come ora il V., lo credono uomo dabbene, e così lo spronano a farsi sempre migliore.
  Siano dunque lor due ringraziati entrambi,
ed il V. si serva di lui come meglio gli piacerà.
tentiam magnifaciam. sedhaecde teW satis, quod vero ad me attinet, omni studio contendam ut, postquam totus meus es, ego itidem totus sim tuus<b>, et « par pro pari» W(l) referam. forte etiam praecurram, vel quod me anticipasti, vel quia dignus es qui a me plus ameris. venio ad cardinalem Florentinum, qui iussit quod(d) 5 me diligeres. semper hunc hominem W prolixe amavi et ante omnes excolui; multa sunt quae, ut ita faciam, me magnopere(f> impellunt : divina quaedamte) in maximis rebus sapientia, humanitas, modestia, quae, ut multa alia, ita in eo summa sunt ut in nullo magis. sed quia haec omnes (h) trahunt ad diligendum eos in quibus ea con- 10 spiciuntur, non audeo me in ea re© aliis preferre. alia sunt multa eius in me officia (k), quae privata (1) sunt. nam quod saepe de me optime^ meritus est, quod mea causa non sua(") me amat, quod te amicum W dedit, in hoc, ut mihi videor, solus triumpho, et, ut apud hominem amicum verum dicam, nulla alia re visus (sum)^ 15 mihi ornatior quam quod tali amico opinione fere omnium prope singulariter^ utor. quae res, ut nuper te ipsum, ita saepe aliosW multos mihi amicos fecit, cum sibi coniecturam faciunt eum non malum hominem esse, qui ipse ab optimo viro ametur. ego vero, etsi illos errare videam, tamen hoc boni assequor w quod ea re studeo 20 melior in dies fieri, maximas itaque huic optimo patri nostro gratias habeo, tibi vero proximas(,), qui me tantum sua causa amas. tu me quo pacto voles deinceps <u) ut te ipso utarisW, cum idem de te facturus sim, qui, illoW excepto quem dixi, neminem con-stitui in amicitia tibi anteponereW. vale. Patavii, pridie nonas 25 augusta s 1414 W.
(a) Tutti i codd. danno ad te (b) B P totus sum tuus C corr. sum in sim Ar V totus tuus sim M itidem tuus sim (c) B PC par pro pari M om. pro (d) V iussit ut
(e)	Ar V semper hanc orationem (f ) M magnopere me (g) Al divina scilicet (h) B quia hic omnes (i) B me inherere ma corr. nel margine in in ere, che è la legione di C (k) Ar V Ai sunt eius in me multa officia (1) B pia P prius C priva (m) Ai om. optime (n) V" mea tam non sua M mea causa non sua valde me (o) P om. in hoc -amicum Ai te mihi amicum (p) Solo Al reca sum (q) Ar V singulariter prope (r) Ai alias (s) P assequar (t) Ai permaximas, ma gli altri proximas (u) B P tu me, quod precor velis, deinc. (v) Ai uteris (x) Ai sim, qui, ilio, ma gli altri sum, quem ilio (y) Ar antepoare V anteperarare (sic) (z) V augustas &c. Dopo 1414 il cod. di Chemnitz dà: Gasparinus pergamensis tuus.
     (1) Cf. Ter. Eun. Ili, i, 55; Cic. Epist. ad fam. I, ix, 19.