DI PIER PAOLO VERGERIO
341
    bus, aut quid ei prestari non digne potest, qui virtutis merito omni<"> veneratione se dignum apud Deum et homines exhibet? eius di-gnitas cum et semper et ubique clara habeatur, tum vero maxime veri vis <b> elucet, cum per multam peccandi occasionem integritas 5 vite servatur. in qua re nichil nunc in W tuam laudem dicturus sum, ne adulationis forsitan, presertim ad te ipsum scribens, suspectus haberi(cl) possim, aut hec tua laus W ceterorum videatur detractio. id unum dixisse liceat : te virum bonum existimo, quo nomine summa rerum laudumque continetur, teque cum ob tuum 10 de me meritum turn maxime ob tuam integritatem atque constan-tiam sincere amo. vale, et quos Rome nosti tui similes, idest probos viros, his me commenda.
       Hec cum ad te scripsissem, et tabellariorum michi occasio(f> defecisset, superessetque ex eo michi longior scribendi facultas, iS eapropter casus cuiusdam infelicissimi seriem hie noviter occursi ad te scribere statui, ne si forte alio quovis modo ad aures tuas convolasset, data tibi de me fuisset obiurgandi facultas, casus ergoW talis est. colonus erat non procul hinc habitans in his locis que Gambararie dicuntur, de ceteris quidem quantum agrestem 20 opulentiam deceat satis locuples, turn vero et uxore, uti constabat, fecunda et tribus ex ea liberis letus, qui sunt huic generi hominum magne divitie. non tamen ut cuiusquam eorum tunc uti opera posset, nam unus quidem baiulabatur W adhuc, reliqui duo ma-sculi erant, sed ita ut quinquennium neuter excessisset. is, cum 25 pridie iuvencum castrasset, quem aratro destinaverat, ad rusticum opus ex more properat, uxoremque, cuius ope tunc forte opus ha-bebat, sequi se iussit. abit igitur et illa, solis domi relictis natis; parvulo, ut dormirei, reliquis, ut illi somnos leni motu ventuliW pro-curarent, statuii, qui interea, nescioqua ducti mente, sive cultro, 30 quo fuerat pater in pecore usus, admoniti; nam temere humi iacebat; sive cirugie illius memores atque ideo, ut est etas, imitandi avidi; nam hec omnia coniectura consequi oportet(k) ; in cunis iacenti
(a) C merito et omnl (b) Codd. veri vis Combi mette verius (c) C nihil esse in
    (d)	B habere (e) C hec tuas laudes (f) B occasio mihi (g) C om. ergo (h) B G baiulabat (i) C ventibus (k) B consequi possunt oportet ma possunt espunto con puntini. In G dopo consequi possunt lacuna di quattro 0 cinque lettere, e poi in cunis
massime quando la sua onestà di vita risplenda in mezzo a grandi tentazioni.
Ma non lo loderà alla sua presenza ;
gli basta affermare che lo considera uomo veramente buono e che sinceramente lo ama ;
e con ciò si raccomanda a lui e ad altri in corte di Roma.
Gli racconta poi un caso pietoso avvenuto di recente in quella regione, ad una famiglia di contadini.